Kategoria: wydarzenie

Koncerty w gminie Żerków!

Koncerty w gminie Żerków!

3,2,1 START! Rozpoczynamy realizację projektu pn. “Wzmocnienie oferty kulturalnej dla mieszkańców gminy Żerków”. Dzięki współpracy z Gminą oraz Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie, 14 kwietnia 2024 o godzinie 16:00 odbył się wyjątkowy koncert!

Beatgirls String Trio zrodziło się w 2013 roku podczas koncertów w Szwajcarii wraz z orkiestrą Alex Big Band pod batutą uznanego artysty Aleksandra Maliszewskiego. Artystki, dzięki pełnej kobiecości ekspresji muzycznej ilustrują poprzez dźwięki swych instrumentów niesamowicie bogatą w emocje muzykę. Pod tą nazwą kryje się nie tylko nawiązanie do zespołu The Beatles, których własne aranżacje utworów wykonują artystki. „Beat” w języku angielskim oznacza „uderzenie”, „puls”. Muzyka jest niczym naturalny rytm życia – uderzenie serca – jest zmienna; jednym razem spokojna, delikatna, innym razem energiczna, szybka i żywiołowa. Pełne namiętności, ekspresji i wyrazu trzy instrumenty, to trzy różne charaktery. Połączenie ich razem w jedną muzyczną całość oraz bogate doświadczenie w grze scenicznej sprawią, że pozostaniecie Państwo pod wrażeniem wykonywanej przez zespół muzyki, jako wyraz jedynej w swej rodzaju ekspansji niezapomnianych emocji, których dostarczyć mogą jedynie Beatgirls String Trio.

Maria Murawa-Fraska ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu a także Policealne Studium Piosenkarskie im. Czesława Niemena w ZSM, ponadto studiowała także muzykologię na Wydziale Historycznym na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza również w Poznaniu. Swoje umiejętności prezentowała na wielu konkursach skrzypcowych, na których zdobywała czołowe miejsca nie tylko jako solistka, ale również kameralistka. Współpracowała z licznymi orkiestrami i zespołami kameralnymi m.in. Kwartet Pegasus czy Sun Flower Orchestra biorąc udział w festiwalach o randze międzynarodowej : Festiwal Muzyki Filmowej, Poznańska Wiosna Muzyczna, Circus Conelli w Szwajcarii. W latach 2005-2010 swoje życie zawodowe związała z orkiestrą Teatru Wielkiego im. S. Moniuszki w Poznaniu. Od 2008 r. prowadzi klasę skrzypiec w PSM I i II stopnia w Zespole Szkół Muzycznych w Poznaniu w tym w słynnej Poznańskiej Szkole Talentów wraz z dr Janem Romanowskim. W życiu zawodowym działalność pedagogiczna przynosi jej najwięcej satysfakcji . Jest uznanym i cenionym pedagogiem. Jej uczniowie są laureatami kilkudziesięciu nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach skrzypcowych. W 2013 roku rozpoczęła również współpracę jako konsultant merytoryczny w Impresariacie Muzycznym – Jan Romanowski w ramach pozaszkolnych form edukacji. Jest wykładowcą kursów muzycznych w Żychlinie a także jurorem na ogólnopolskich konkursach skrzypcowych w Zduńskiej Woli. Współpracuje ze Stowarzyszeniem Jazz Poznań i legendarną Poznańską Piętnastką gdzie występuje w roli koncertmistrza orkiestry smyczkowej. Oprócz skrzypiec, jej nośnikiem emocji jest głos, osiągając liczne sukcesy sceniczne m.in. zdobywając nagrodę główną a także w kolejnych edycjach nagrodę publiczności w programie telewizyjnym „Zostań Gwiazdą Kabaretu” prezentując się w repertuarze piosenek aktorskich. Koncertuje wraz z zespołem Beatgirls String Trio jak również solo w kraju i za granicą.

Natalia Janik – jej życiowym credo są skrzypce i muzyka. Muzyczne ambicje zwieńczyła zdobyciem dyplomu Poznańskiej Akademii Muzycznej. Zawsze najlepiej odnajdowała się grając w zespołach muzycznych. Pragnąc zdobywać doświadczenie, współpracuje z takimi orkiestrami, jak Orkiestra Kameralna L’Autunno, Orkiestra Teatru Muzycznego w Poznaniu, International Lutosławski Youth Philharmony czy zespołami rozrywkowymi: Tango Nuevo Quintet i Damroka. Brała udział w festiwalach : Transatlantyk w Poznaniu, 47 Międzynarodowy Festiwal Folkloru w Zgrzebiu, Solidarność Różnorodności w Gdańsku, Circus Conelli w Szwajcarii.

Aleksandra Awtuszewska – wiolonczelistka: absolwentka poznańskiej Szkoły Talentów, oraz Akademii Muzycznej w Poznaniu, stypendystka włoskiej Academia Musicale Chigiana. Razem z kwartetem smyczkowym koncertowała w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.  Współpracowała z Aleksander Maliszewski Band, orkiestrami : orkiestrą Opery na Zamku w Szczecinie, Sinfoniettą Polonia, Le Quattro Stagioni. Brała udział w Polskim wydaniu „Must be the music” razem z zespołem Dominiki Barabas. Przez 10 lat pracowała w orkiestrze Teatru Wielkiego w Poznaniu, gdzie poszerzała swoje umiejętności, a także technikę gry pod wodzą najlepszych dyrygentów Polskich i zagranicznych. Od roku 2018 koncentruje się na grze w małych zespołach i projektach solowych. Poszerza swój warsztat pracy grając również na wiolonczeli elektrycznej, stosuje looper i multiefekt gitarowy do eksperymentowania z dźwiękiem. Przez ponad cztery lata współpracowała z zespołem „Tre Voci” koncertując na najważniejszych scenach w całej Polsce. Bierze udział w projekcie „Kolęda jest Kobietą” u boku basistki Joanny Dudkowskiej, wokalistki Kasi Pakowskiej i perkusistki Gosi Marciniak, z którymi w grudniu zeszłego roku wydała płytę z polskimi kolędami i pastorałkami. Ważną działalnością a zarazem pasją jest pedagogika. Z sukcesami kształci młodych adeptów sztuki gry wiolonczelowej w Zespole Szkół Muzycznych w Poznaniu.

Maria Murawa-Fraska, Natalia Janik i Aleksandra Awtuszewska, czyli Beatgirls String Trio swoim występem 28 kwietnia 2024 roku w Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie, oczarowały licznie zebraną (126 osób) publiczność. Po przywitaniu gości przez dra Emiliana Prałata, przybliżono biografie artystyczne wykonawczyń, po czym rozpoczął się blisko godzinny koncert. Pomiędzy poszczególnymi utworami Natalia Janik opowiadała o okolicznościach ich powstania, przybliżała kompozytorów i wykonawców, wspominała o kulturowym i artystycznym ich znaczeniu. Spotkanie przerodziło się w speaking concert, co spotkało się z bardzo żywiołowym i pozytywnym przyjęciem. Nie zabrakło bisu oraz owacji na stojąco!

W trakcie koncertu składającego się z dwóch części zabrzmiały następujące utwory:

Johannes Brahms – Taniec Węgierski 

Pietro Mascagni – Intermezzo z opery „Rycerskość wieśniacza”

Jan Sebastian Bach – Aria na strunie G lub Antonio Vivaldi – Fantazja na temat Wiosny

Wolfgang Amadeusz Mozart – Eine Kleine Nachtmusik 

Anton Dvorak – Humoreska 

Ennio Morricone – Obój Gabriela z filmu „Misja”

Henry Mancini „Moon river” 

Waldemar Kazanecki – Walc Barbary z filmu „Noce i dnie”

Wojciech Kilar – Walc Trędowata 

Carlos Gardel – Tango „Por una cabeza” z filmu „Zapach kobiety”

Alan Menken- Colors of the Wind z bajki „Pocahontas”

Leonard Cohen „Hallelujah”


28 kwietnia 2024 roku o godzinie 16:00 wnętrza pałacu w Śmiełowie rozbrzmiały muzyką w wykonaniu “Romantic Trio”.

Zespół kameralny „Romantic Trio”, w składzie dwoje skrzypiec i fortepian, powstał w 2019 roku z myślą o wykonywaniu głównie muzyki romantycznej i neoromantycznej. Artyści sięgają po utwory znanych kompozytorów jak A. Dworzak, M. Moszkowski, F. Kreisler, ale nie tylko. Ideą zespołu jest także przywracanie blasku zapomnianym dziełom i ich twórcom. Muzycy nie ograniczają się jednak do wyżej opisanego repertuaru i grają również utwory np. A Vivaldiego, G. Gershwina czy A. Piazzoli.

Dr hab. Dorota Kwiecińska, prof. Akademii Muzycznej w Poznaniu. Studia na Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu ukończyła z wyróżnieniem w 1989 roku i została zaangażowana na stanowisku asystenta w klasie prof. Michała Grabarczyka. W trakcie studiów brała udział w konkursach skrzypcowych: Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. C. Curci w Neapolu (1988), oraz im. H. Wieniawskiego w Poznaniu (1991). Brała także udział w kursach mistrzowskich w Żaganiu i Łańcucie. W roku 1990 uzyskała stopień doktora w dziedzinie sztuki i została zatrudniona na stanowisku adiunkta. W 1991 roku rozpoczęła pracę w Państwowym Liceum Muzycznym im. Mieczysława Karłowicza w Poznaniu oraz w latach 1992 – 1997 w Szkole Muzycznej I i II stopnia w Lesznie na stanowisku kierownika sekcji smyczkowej. W roku 1995 została powołana przez Ministerstwo Kultury i Sztuki do pełnienia funkcji konsultanta szkolnictwa artystycznego pierwszego i drugiego stopnia. Jako pedagog jest zapraszana na kursy i warsztaty muzyczne, które prowadzi w Nysie, Kłodzku, Żaganiu, Płocku, Zielonej Górze, Wągrowcu. Większość kształconych przez panią Dorotę Kwiecińską-Erenz absolwentów ukończyło studia z wynikiem bardzo dobrym i obecnie prowadzi działalność zawodową zarówno w Polsce jak i poza granicami będąc np.: kameralistą i członkiem Orkiestry Symfonicznej w Poznaniu, koncertmistrzem w Orkiestrze Symfonicznej w Bochum (Niemcy), w Filharmonii Kaliskiej, jako muzyk koncertujący, kameralista oraz pracownik Filharmonii Zielonogórskiej, jako pedagog w PSM I i II stopnia w Zielonej Górze, jako muzyk koncertujący w Lubeck (Niemcy), koncertmistrz w Polskiej Orkiestrze Sinfonia Juventus w Warszawie, członek Orkiestry Symfonicznej w Dallas (USA).  Osiągnięcia dydaktyczne Pani Doroty Kwiecińskiej-Erenz wiążą się nierozłącznie z jej działalnością artystyczną, którą rozpoczęła już w czasie studiów i rozwijała dalej. Brała udział w koncercie wymiennym między Akademią Muzyczną w Poznaniu, a Hochschule für Musik w Hamburgu. Uczestniczyła w Festiwalu Młodych Talentów w Tarnowie. Grała z Orkiestrami Filharmonii Rzeszowskiej, Poznańskiej, Szczecińskiej, Białostockiej, Kaliskiej, a także w Zespołach Kameralnych. Głównie jednak koncentruje się na występach solowych. Nagrany dla TVP program z cyklu „Roman Lasocki przedstawia” był emitowany również w telewizji moskiewskiej. W 2013 roku otrzymała tytuł doktora habilitowanego sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka. Obecnie pracuje na stanowisku  profesora na AM w Poznaniu oraz nauczyciela w Państwowym Liceum Muzycznym im. Mieczysława Karłowicza w Poznaniu.

Marlena Lewandowska-Kamyszek – ukończyła z wyróżnieniem poznańską Akademię Muzyczną w klasie fortepianu. Potem doskonaliła swą grę pod kierunkiem prof. J. Stompla w Katowicach. Jest laureatką konkursu im. K. Szymanowskiego w Łodzi. Uczestniczyła w międzynarodowych kursach i konkursach muzycznych: w Epinal, Getyndze, Weimarze i Zurychu. Brała udział w Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku. W 1997 roku obroniła doktorat w zakresie muzyki kameralnej. Otrzymała różne stypendia w tym stypendium Ministra Kultury i Sztuki czy stypendium Wojewody Poznańskiego. Obecnie koncertuje głównie jako kameralistka. Współpracuje ze znanymi skrzypkami, altowiolistami i wokalistami. Uczestniczy jako akompaniator w konkursach krajowych i międzynarodowych oraz festiwalach. Pracuje jako adiunkt w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 2022 roku otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej.

Waldemar Abucewicz – rozpoczął studia w 1983 na Wydziale Teorii i Kompozycji Bydgoskiej Akademii muzycznej. Powrócił jednak do skrzypiec by w roku 1990 ukończyć poznańską Akademię Muzyczną w klasie skrzypiec prof. Michał Grabarczyka. Następnie kontynuował naukę w hamburskiej Hochschule Für Musik und Theather pod kierunkiem prof. Isabelli Petrosjan. W Hamburgu występował jako kameralista oraz zastępca koncertmistrza Hamburger Mozartorchester.
Po powrocie do kraju udzielał się jako koncertmistrz Toruńskiej Orkiestry Kameralnej a później Orkiestry Teatru Wielkiego w Poznaniu. Od roku 2005 oddaje się kameralistyce i działalności pedagogicznej w Zespole Szkòł Muzycznych w Poznaniu. Jest muzykiem Orkiestry Polskiego Radia “Amadeus” w Poznaniu. W 2015 roku wraz z pianistką Aleksandrą Mazurek został laureatem II nagrody w kategorii Kameralistyka na III International Master Competition for Music Teachers w Warszawie.

Koncert zespołu „Romantic Trio” był wyjątkową ucztą muzyczną na poziomie najlepszych filharmonii. W trakcie ponad godzinnego koncertu, który zgromadził 126 słuchaczy, artyści zaprezentowali niezwykle bogaty, zróżnicowany, ale i wymagający program. Poprzedziło go powitanie gości przez dra Emiliana Prałata, który przybliżył poszczególnych kompozytorów, a pomiędzy kolejnymi utworami zaprezentował sylwetki wykonawców. Koncert był ucztą dla melomanów. Poza utworami polskich kompozytorów, nie zabrakło dzieł wielkich światowych kompozytorów.

Podczas koncertu zabrzmiały utwory:

Maurycy Moszkowski –   Trio op. 76 na dwoje skrzypiec i fortepian (Allegro energico, Allegro moderato, Lento assai, Molto vivace)

Anton Dworzak – Fritx Kreisler  –  Taniec Słowiański nr 3

Józef Kotek – Utwory charakterystyczne op. 5 (Polonez, Duo d’Amour)

Edward Elgar – La capricieuse op. 17

Fryderyk Chopin – Mazurek C – dur op. 24 nr 2

Nigel Hess – „Lawendowe Wzgórza”

Reinhold Gliere – Walc

Igor Frołow – Divertissement


Artur Łukasik – obecnie student Akademii Muzycznej w Katowicach w klasie kontrabasu prof Jana Kotuli. Jest laureatem wielu prestiżowych konkursów m.in.:

I Nagroda I Edycji Ogólnopolskiego Konkursu Kontrabasowego CEA’ Warszawa’2016
I Nagroda z wyróżnieniem – Polskie Spotkania Kontrabasowe’ 2016, 2018
I Nagroda – III Ogólnopolski Turniej Wiolonczeli i Kontrabasu Warszawa 2014
I Nagroda VI Ogólnopolski Konkurs Kontrabasowy im. W. Gadzińskiego Katowice 2015, 2017
II Nagroda Międzynarodowy Konkurs Kontrabasowych Osobowości Wrocław’2016
I Nagroda Międzynarodowy Konkurs Instrumentów Smyczkowych Elbląg’2017
Nagroda specjalna Ogólnopolski konkurs im A. B. Ciechańskiego Poznań 2017

Jest także laureatem Nagrody Specjalnej im. Anny Knapik na XXXV Jubileuszowym Festiwalu TYDZIEŃ TALENTÓW dla wyróżniającego się wykonawcy koncertu Tarnowskie Talenty – /Tarnów-Kąśna Dolna ’ 2017/
Jest kilkukrotnym stypendystą Prezesa Rady Ministrów oraz Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za wybitne osiągnięcia artystyczne a także beneficjentem programu stypendialnego Fundacji Sapere Auso.
W Roku 2017 został także stypendystą Programu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego „Młoda Polska”.

Joanna Błażej-Łukasik – jest absolwentką Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie fortepianu prof. Marcina Koziaka. Swoją grę doskonaliła pod kierunkiem I. Rolanowskiej, J. Łukowicza, W. Obidowicza, R. Baksta, M. Cieniawy i J. Gorbatego. Od czasu studiów koncertuje jako  solistka i kameralistka biorąc udział w wielu prestiżowych festiwalach w Polsce i Europie. W swym dorobku posiada także nagrania dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej a także unikatowe nagrania CD z muzyką mało znanych kompozytorów polskich m.in. Ignacego Krzyżanowskiego, Jana Kleczyńskiego oraz Józefa Ignacego Kraszewskiego. Jej bogaty repertuar obejmuje szeroki wachlarz muzyki klasycznej ze szczególnym uwzględnieniem muzyki polskiej. Jest cenioną kameralistką i akompaniatorką – uzyskała wiele nagród i wyróżnień na prestiżowych konkursach oraz festiwalach instrumentalnych.

5 maja 2024 roku w samo południe po raz drugi zorganizowano koncert dedykowany przypadającemu w tygodniu poprzedzającym Świętu Konstytucji 3 Maja. Podczas koncertu zatytułowanego „Piano kontra bas” Joanna Błażej-Łukasik (fortepian) i Artur Łukasik (kontrabas) zaprezentowali niezwykle żywiołowy i zróżnicowany program, który dla wielu osób był zaskoczeniem, zwłaszcza w zakresie możliwości kontrabasu, który nie jest z reguły postrzegany, jako instrument dominujący. Podczas koncertu goście usłyszeli utwory kompozytorów, których dzieła są rzadko prezentowane i trafiają najczęściej do wąskich, wyrobionych muzycznie uszu. W Śmiełowie każdemu z nich towarzyszyła opowieść tworzące niezwykle interesujący kontekst dla poszczególnych kompozycji, dzięki czemu goście mogli nie tylko poznać ten wyjątkowy repertuar, ale również bardziej go docenić. Oboje artystów z wielką wirtuozerią wykonali godzinny koncert, który został bardzo dobrze odebrany i nagrodzony oklaskami.

Podczas koncertu zabrzmiały:

– Adolf Mišek: 
   Sonata na kontrabas i fortepian e-moll op.6
 -Giovanni Bottesini: Elegia nr 1 D-dur
– Giovanni Bottesini: Elegia nr 3 e-moll
– Giovanni Bottesini: Fantasia “La Sonnambula”

Andrzej Tatarski ukończył z wyróżnieniem studia pianistyczne w klasie prof. Olgi Iliwickiej-Dąbrowskiej w Akademii Muzycznej w Poznaniu w 1968 roku. W latach 1969-1970, jako stypendysta rządu francuskiego, przebywał w Paryżu, gdzie swoje umiejętności pianistyczne doskonalił pod kierunkiem sławnego artysty i pedagoga prof. Vlado Perlemutera. Prowadzi intensywną działalność artystyczną jako solista i kameralista. Koncertował w krajach Europy, Ameryki i Azji (m.in. w Austrii, Belgii, Bułgarii, Czechach, Francji, Hiszpanii, na Jamajce, w Japonii, Korei Płd., na Kubie, w Monako, Niderlandach, Niemczech, Norwegii, Rosji, Słowacji, Słowenii, Szwajcarii, Turcji, Ukrainie, USA, na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii, we Włoszech). Uczestniczył w renomowanych festiwalach muzycznych, takich jak: Poznańska Wiosna Muzyczna, Warszawska Jesień, Dni Kompozytorów Krakowskich, Dni Muzyki Karola Szymanowskiego w Zakopanem, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Międzynarodowy Festiwal Chopinowski w Dusznikach.

W zróżnicowanym i rozległym repertuarze solowym i kameralnym pianisty znaczącą rolę odgrywa muzyka polska. Artysta dokonał wielu prawykonań utworów współczesnych kompozytorów polskich. Angażuje się także w propagowanie twórczości zapomnianej. W kręgu zainteresowań Andrzeja Tatarskiego pozostaje również muzyka francuska. Szczególnie bliska jest pianiście twórczość wybitnego kompozytora XX wieku Oliviera Messiaena – którego cykle: Sześć szkiców ptasich, Katalog ptaków, a także utwory: Déchiffrage II oraz Zapomniane ofiary wykonał jako pierwszy polski pianista.

W zróżnicowanym i rozległym repertuarze solowym i kameralnym pianisty znaczącą rolę odgrywa muzyka polska. Artysta dokonał wielu prawykonań utworów współczesnych kompozytorów polskich. Angażuje się także w propagowanie twórczości zapomnianej. W kręgu zainteresowań Andrzeja Tatarskiego pozostaje również muzyka francuska. Szczególnie bliska jest pianiście twórczość wybitnego kompozytora XX wieku Oliviera Messiaena – którego cykle: Sześć szkiców ptasich, Katalog ptaków, a także utwory: Déchiffrage II oraz Zapomniane ofiary wykonał jako pierwszy polski pianista. W repertuarze pianisty znajduje się 28 utworów na fortepian i orkiestrę, które prezentował pod batutą najwybitniejszych polskich dyrygentów, m. in.: Andrzeja Boreyko, Mirosława Błaszczyka, Tomasza Bugaja, Renarda Czajkowskiego, Agnieszki Duczmal, Jerzego Katlewicza, Witolda Krzemieńskiego, Krzysztofa Missony, Grzegorza Nowaka, Marka Pijarowskiego, Pawła Przytockiego, Wojciecha Rajskiego, Stefana Stuligrosza, Tadeusza Wojciechowskiego.

Działalność pedagogiczną prowadził w latach 1968-2018 w Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. W 1989 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Pełnił funkcje kierownika Katedry Kameralistyki (1995-1999) oraz Katedry Fortepianu (1999-2005).

Odznaczony został Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji i Edukacji Narodowej, Nagrodą Specjalną Ministra Kultury za „nieocenioną działalność artystyczną na rzecz kultury narodowej”.

Koncert Mistrzowie. Paderewski, Chopin i wielcy wirtuozi fortepianu odbył się 2 czerwca, o godzinie 17:00 w Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie. Wzięły w nich udział 132 osoby! Na początku spotkania dr Emilian Prałat nadmienił, iż koncert stanowi otwarcie roku jubileuszu 125 rocznicy wizyty w Śmiełowie Henryka Sienkiewicza i 100 Ignacego Jana Paderewskiego. Następnie przybliżył sylwetkę prof. Andrzeja Tatarskiego. Po Mazurku A-dur głos zabrała prof. Janina Tatarska, która przybliżyła związki i kontakty Paderewskiego z Wielkopolską, Poznaniem i Śmiełowem. Zaprezentowała również wyjątkową pamiątkę, jaką jest fotografia ofiarowana przez Paderewskiego promotorowi jego doktoratu honoris causa, jaki otrzymał w 1924 roku. Fotografia opatrzona podpisem Paderewskiego jest własnością Państwa Tatarskich, którzy zgodzili się wypożyczyć ją na wystawę, jaka rozpocznie się w Śmiełowie 1 września. Zgodnie z zamysłem Pianisty, wybrzmiewały kolejno dzieła napisane przez Paderewskiego, następnie jego artystycznego wzoru, jakim był Fryderyk Chopin, wreszcie w ostatniej części rozbrzmiały raz jeszcze dzieła Mistrza. Ponad 1,5 godzinny koncert nagrodzono owacjami na stojąco.

Program koncertu:

część I

Ignacy Jan Paderewski – Menuet G-dur (Humoresques de Concert op.14 nr 1)

Ignacy Jan Paderewski – Mazurek e- moll (Tańce polskie op.5 nr 2 )

Ignacy Jan Paderewski – Mazurek a- moll (Tańce polskie op, 9 nr 2 )

Ignacy Jan Paderewski – Mazurek A- dur (Tańce polskie op. 9 nr 3 )

Ignacy Jan Paderewski – Legenda (Miscellanea op. 16 nr 1)

cześć II

Fryderyk Chopin – Polonez c- moll Op. 40 nr2

Fryderyk Chopin- opr. F. Liszt Trzy pieśni: ŻyczeniePierścieńHulanka

Karol Szymanowski – Etiuda b- moll op. 4 nr 3

część III

Ignacy Jan Paderewski – Nokturn B- dur (Miscellanea op.16 nr4 )

Ignacy Jan Paderewski – Krakowiak fantastyczny (Humoreques de Concert op. 14 nr 6)

Ignacy Jan Paderewski – Melodia (Humoresques de Concert op. 14 nr 6)

Ignacy Jan Paderewski – Polonez H – dur (Tańce polskie op. 9 nr 6)


W ramach projektu “Muzyczne pożegnanie wakacji” w dniu 1 września 2024 roku odbył się zorganizowany przez Fundację we współpracy z Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie, koncert w wykonaniu Joanny Aleksandrowicz, towarzyszący wernisażowi wystawy 125/100 ŚMIEŁÓW – SIENKIEWICZ – PADEREWSKI.

W ramach 90 minutowego koncertu zabrzmiały:

  1. Szyba, musical Metro, Janusz Stokłosa, Maria Miklaszewska, Agata Maria, Miklaszewska-Idziak, Leslie Bricusse, Frank Wildhorn
  2. Bring on the men musical Jekyll & Hyde, Leslie Bricusse,Frank Wildhorn
  3. Lato Joanna Aleksandrowicz,Sebastian Galus Mira Mańka
  4. Walc na orkiestrę Bogusław Antoni Madey
  5. Zagraj Antoś tango Janusz Wojciech Korczak
  6. The winner takes it all, Benny Andersson, Bror Goran, Björn Ulvaeus, Benny Andersson, Bror Goran, Björn Ulvaeus
  7. Mimo Burz Joanna Aleksandrowicz, Sebastian Galus, Mira Mańka
  8. On tak ładnie kradnie Seweryn Krajewski Agnieszka Osiecka
  9. Vabank Henryk Kuźniak Jacek Chmielnik
  10. Wiatr, Sebastian Galus, Joanna Aleksandrowicz, Mira Mańka
  11. Kołysanka Mira Mańka, Sebastian Galus Mira Mańka
  12. Noce i dnie Waldemar, Kazanecki

Views: 65

Obchody 150-rocznicy urodzin Alfreda Chłapowskiego – relacja

Obchody 150-rocznicy urodzin Alfreda Chłapowskiego – relacja

W roku 2024 mija 150 rocznica urodzin Alfreda Chłapowskiego, posła na Sejm, ministra rolnictwa, ambasadora RP w Paryżu. Z inicjatywy dra Emiliana Prałata i Fundacji „Bonum adipisci”- Dążyć do dobra podjęto działania zmierzające do gruntownej rewitalizacji jego grobowca. Dzięki środkom pozyskanym z Rządowego Programu Odbudowy Zabytków, udało się zrealizować bardzo szeroki zakres prac. Zaprezentowano je przy okazji uroczystości rocznicowych.

Rozpoczęły się one o godzinie 15:00 od wprowadzenia pocztów sztandarowych do kościoła pw. św. Mikołaja, przy którym spoczywa Alfred, jego matka Maria oraz syn Jan.  Mszę w intencji Heleny i Alfreda Chłapowskich oraz zmarłych z rodziny sprawował ks. Krzysztof Lewandowski. W liturgię, zwłaszcza modlitwę wiernych, aktywnie włączyli się uczestnicy mszy. W kazaniu Celebrans przytoczył obszerne fragmenty wspomnień Heleny z okresu, kiedy była więziona wspólnie z mężem w kościańskim więzieniu. Po mszy uczestnicy przeszli na teren przykościelny. Dr Prałat wezwał zebranych do odśpiewania hymnu państwowego, czemu towarzyszyło wciągnięcie flagi na maszt ufundowany przez Fundację. Akompaniowały Orkiestra Dęta OSP w Kościanie i Orkiestra Dęta „Parada” z Czempinia – obie pod batutą Pawła Drozdy. Następnie prowadzący przypomniał kulturowe, społeczne i symboliczne znaczenie grobu dla polskiej tradycji oraz przywołał fakt odnowienia miejsca w bieżącym roku. Przypomniał także rolę tego i innych cmentarzy i grobów w tworzeniu i wzmacnianiu tożsamości i autoidentyfikacji. W dalszej części odczytano apel pamięci, a bezpośrednio po nim rozpoczęła się ceremonia składania kwiatów i zniczy, w której uczestniczyli:

Dawid Murek, reprezentujący Agatę Sobczyk, wojewodę wielkopolską,

Artur Opas, starosta kościański,

Jan Szczepaniak, przewodniczący Rady Gminy Kościan i Łukasz Mikołajczyk, sekretarz gminy,

Piotr Ruszkiewicz, Dawid Olejniczak i Kazimierz Józefowski w imieniu mieszkańców Kościana,

Izabela Chłapowska i Halina Łakoma w imieniu mieszkańców Bonikowa,

Beata Kubacka wraz z uczniami Zespołu Szkół Gminy Kościan w Bonikowie,

Łukasz Urbaniak w imieniu Szkoły Podstawowej nr 4 w Kościanie,

Jolanta Borowiak i Danuta Zakrzewska z Koła Gospodyń Wiejskich w Bonikowie,

Członkinie Stowarzyszenia im. Kościańskiej Rezerwy Skautowej,

Emilian Prałat w imieniu Fundacji.

Ceremonię zakończyło odegranie na trąbce sygnału „Cisza”. Po chwili osobistej refleksji i wykonaniu zdjęć, zebrani goście poprowadzi przez orkiestry udali się do pobliskiej szkoły. Tam muzycy zagrali pieśń „Szara piechota”. O 16:30 rozpoczęła się trzecia część obchodów. Dr Prałat przywitał przybyłych na spotkanie gości. Dawid Murek odczytał list okolicznościowy od Wojewody, starosta Opas przypominając sylwetkę Alfreda podziękował za odnowienie jego grobowca, a przewodniczący Szczepaniak zwrócił się w serdecznych słowach podziękowania do dra Prałata i Fundacji wyrażając uznanie dla podjętego trudu związanego z pracami rewitalizacyjnymi i utrwalaniem pamięci o bohaterze. Prowadzący spotkanie odczytał następnie listy okolicznościowe od Marszałka Sejmu, Ministra Spraw Zagranicznych, Ambasadora RP w Paryżu oraz Ambasadora Zakonu Maltańskiego w Polsce. Następnie w formie multimedialnej prezentacji przedstawił główne etapy prac związanych z grobowcem oraz podziękował wszystkim, którzy na różnych etapach włączyli się w prace.

Dopełnieniem tej części był koncert trio smyczkowego Beatgirls Sting Trio tworzony przez Marię Murawę-Fraska, Aleksandrę Awtuszewską i Natalię Janik-Zajmę. W programie koncertu znalazły się utwory polskie i francuskie: Edith Piaf – La vien rose; Claude Debussy – Clair de lune; Ives Montand – Pod dachami Paryża; Gabriel Faure – Pavane; Indilla – Derniere danse; George Bizet – Habanera z opery Carmen; Temat z serialu Polskie drogi; Walc z filmu Trędowata; Por una cabeza; Wojciech Kilar – Polonez z filmu Pan Tadeusz).

Zwieńczeniem uroczystości był bankiet kawowy przygotowany przez KGW Bonikowo.

 

Views: 8

Gminne obchody Święta Wojska Polskiego 2024

Gminne obchody Święta Wojska Polskiego 2024

Gminne obchody Święta Wojska Polskiego 2024 za nami! Punktualnie o 15:00 przy pomniku poległych w latach 1914-1920 mieszkańców Turwi rozpoczęła się pierwsza część uroczystości. Poczet wystawiło Stowarzyszenia im. Kościańskiej Rezerwy Skautowej. Przy pomniku warte honorową zaciągnęli rekonstruktorzy ze Stowarzyszenia Rekonstrukcji Historycznych „Tschuff”. Dr Emilian Prałat z Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra, która organizowała obchody, poprosił wszystkich o odśpiewanie hymnu, do którego akompaniowała Orkiestra OSP Kościan pod batutą Pawła Drozda. Przypominając okoliczności ustanowienia Święta Wojska Polskiego dr Prałat wskazał na aktualność w czasach współczesnych problemu obronności i nowocześnie rozumianego patriotyzmu. Dziękując za liczne przybycie na uroczystość, przywitał zebranych gości:

Wojciecha Ziemniaka, senatora RP

Teresę Mikołajczak-Dudę, wiceprzewodniczącą Rady Powiatu Kościańskiego

Mirosława Dudę, zastępcę wójta gminy Kościan

Jana Szczepaniaka, przewodniczącego Rady Gminy Kościan

Tomasza Klema i Mirosława Mądrego – radnych gminy Kościan

Ks. Krzysztofa Pustkowiaka

Joannę Łabędzką – kierownik Szkoły Podstawowej w Turwi

Marię Prałat – sołtys wsi wraz z radnymi

Eugeniusza Bryszaka – komendanta OSP w Turwi

Grupy rekonstrukcyjne, zespół Turewianki oraz wszystkich przybyłych.

Następnie głos zabrał wójt Duda, który mówił o funkcjonującej już tradycji obchodów w Turwi, konieczności ich rokrocznej organizacji, a zarazem wskazał na wartość pamięci i potrzebie jej przekazywania kolejnym pokoleniom. Po przemówieniu ks. Pustkowiak odmówił okolicznościową modlitwę za poległych oraz w intencji Ojczyzny. Magdalena Zawiła oraz Stanisław Nowak, uczniowie miejscowej szkoły, wyrecytowali okolicznościowy wiersz. Bezpośrednio po nim odczytano apel pamięci, a następnie odegrano na trąbce sygnał: „Cisza”. Zwieńczeniem tej części uroczystości była ceremonia składania kwiatów i zniczy pod pomnikiem przez delegacje:

Senatu i Powiatu – Teresa Mikołajczak-Duda i Wojciech Ziemniak

Gminy Kościan – Mirosław Duda, Jan Szczepaniak i Mirosław Mądry

Wsi Turew – Maria Prałat, Tomasz Klem i Joanna Łabędzka

Zespołu Turewianki

Stowarzyszenia im. Kościańskiej Rezerwy Skautowej

Fundacji – dr Maciej Badura

OSP Turew – Eugeniusz Bryszak

Po odśpiewaniu „Roty” i wyprowadzeniu pocztu, sformował się pochód z orkiestrą OSP Kościan i Grupą Mażoretek na czele, który wyruszył w stronę Szkoły Podstawowej im. Gen. D. Chłapowskiego. Na terenie przyszkolnym orkiestra wykonała trzy utwory, do których mażoretki zaprezentowały układ choreograficzny. Po nim wystąpił zespół „Turewianki” w repertuarze pieśni wojskowych i popularnych szlagierów. Po krótkiej przerwie na posiłek, zespół „Grupa B(l)acha” wykonał 40 minutowy koncert popularnych melodii filmowych i rozrywkowych.

Serdeczne podziękowania kierujemy w stronę:

OSP Turew

Orkiestry OSP Kościan

Sołectwa Turew

Koła Gospodyń Wiejskich w Turwi

Jarosława Promińśkiego (za odmalowanie pomnika)

Narcyza Skorupskiego (za śpiew przed uroczystością)

Grup Rekonstruktorów

i wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do zorganizowania obchodów.

Views: 14

Tłumy na nocnym zwiedzaniu powiatu kościańskiego

Tłumy na nocnym zwiedzaniu powiatu kościańskiego

Nocne zwiedzanie powiatu kościańskiego AD 2024 rozpoczęło się już popołudniu. O godzinie 15:00 przy dawnym pałacu Chłapowskich w Czerwonej Wsi zgromadziło się 118 gości. Po ich przywitaniu dr Emilian Prałat, pomysłodawca wydarzenia, przedstawił Aleksandra Wosickiego, właściciela pałacu i zarazem mecenasa koncertu otwierającego tegoroczne Nocne zwiedzanie. Przybliżono historię pałacu, rodziny Chłapowskich i gości odwiedzających to miejsce. Ze względu na trwający remont pałacu w tym roku nie było możliwe obejrzenie jego wnętrz. Zapowiedziano jednak, że w roku kolejnym będzie można zobaczyć pierwsze efekty prac remontowych. Nie zabrakło jednak wielu anegdot i ciekawostek związanych z historią miejsca. Następnie rozpoczął się  koncert zespołu Grupa B(l)acha w składzie Remigiusz Kuropka (trąbka), Arkadiusz Nogalski (trąbka), Dawid Gałka (puzon),  Aleksander Fogt (puzon), Hubert Humerski (tuba) i Arkadiusz Anioła (perkusja), który zaprezentował wyjątkowe aranżacje najsłynniejszych utworów muzyki filmowej i popularnej. Zabrzmiały:

Świetne aranżacje, wielka dynamika występu, przeplatanie poszczególnych utworów komentarzami przybliżającymi ich historię, spotkało się z wielkim uznaniem i gromkimi brawami. Po koncercie, już nieco większa grupa gości, udała się do pobliskiego kościoła św. Idziego, w którym opowiedziano historię jednej z najstarszych świątyń w powiecie. Zgodnie z ideą Nocy Muzeów opowiedziano o najcenniejszych zabytkach i dziełach sztuki, przedstawiono historię kolejnych rozbudów kościoła i rolę mecenasa jakim był Ludwik Chłapowski. Nie zabrakło ciekawostek związanych z pracami konserwatorskimi. Następnie w ramach krótkiego spaceru wokół kościoła przedstawiono historię tutejszej nekropolii Chłapowskich, Morawskich i Wańkowiczów.

Drugim punktem była Gryżyna. O 17:30 rozpoczęło się zwiedzanie kościoła. Opowieść o historii miejsca rozpoczął zaaranżowany specjalnie na tę historię, lektorsko opracowany tekst legendy o brzozie gryżyńskiej. Dr Prałat przybliżył historię pierwszej lokowanej Gryżyny oraz dzisiejszej miejscowości ze szczególnym uwzględnieniem historii kościołów – św. Marcina i św. Barbary. Zaprezentowano efekty pracy Alexisa Langera przy budowie obecnego kościoła oraz jego twórczość w kontekście śląskim i wielkopolskim. Wielką gratką była prezentacja krzyża ufundowanego przez Wawrzyńca Engestroema, a zawierającego przywiezione przez niego relikwie tzw. katakumbowych rzymskich świętych. Pokazano również kielich i monstrancję ufundowane przez rodzinę Lossowów. Drugim punktem spotkania było zwiedzanie dworku Zakrzewskich. Dzięki uprzejmości prezesa Stadniny Koni Racot pana Piotra Mańki, po raz pierwszy od lat można było obejrzeć to miejsce. Przed wejściem do dworu omówiono historię założenia dworsko-parkowego i folwarcznego, dzieje kolejnych rodzin związanych z tym miejscem, czy też okoliczności wizyty w Gryżynie i Osieku Mickiewicza oraz tableau związanego z przenosinami jego szczątków do Krakowa, które odnalezione w Gryżynie jest dzisiaj prezentowane w Śmiełowie. Po obejrzeniu wnętrz – gdzie częściowo zachowała się oryginalna sztukateria i stolarka drzwiowa oraz okienna, uczestnicy spotkania przeszli do usytuowanej w parku lodowni, a następnie wrócili na teren przykościelny. Tam dr Prałat opowiedział i wyjaśnił znaczenie symboliki funeralnej grobowca Zakrzewskich, który w roku 2023 wyremontowała Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Na zakończenie otwarto kryptę, do której każdy mógł zajrzeć i obejrzeć bardzo dobrze zachowane trumny kilku pokoleń znaczącego rodu. Wśród nich znalazła się również trumna Teofila Zakrzewskiego – powstańca lat 1830, 1848 i 1863!

Trzecim punktem wieczoru było Głuchowo. O 19:30 przed pałacem Żółtowskim udostępnionym przez obecną właścicielkę p. Pokropską, czekała grupa 237 osób. Wszyscy mieli okazję zobaczyć zniszczone niestety wnętrza i poznać historię rodu odpowiedzialnego za wzniesienie pałacu. Nie zabrakło opowieści o dawnych mieszkańcach Żółtowskich. Nieco później przez park udano się do pobliskiego kościoła św. Katarzyny, gdzie pokazano wyjątkowe dzieła sztuki w nim przechowywane. Wśród nich krzyż wykonany w 1939 roku dla kościoła przez wybitnego polskiego malarza Tadeusza Potworowskiego. Zwieńczeniem wizyty w Głuchowie było zejście do krypty Żółtowskich. Głuchowo po raz pierwszy pojawiło się w ramach oprowadzań po powiecie kościańskim.

Po raz pierwszy na szlaku pojawiła się również kościańska fara. Największa świątynia regionu obfituje w wyjątkowe dzieła sztuki, wśród nich jeden z największych w kraju ołtarzy manierystycznych czy pochodzący z warsztatu królewskiego nagrobek Opalińskich. W ramach półtoragodzinnego oprowadzania dr Prałat opowiedział historię powstania fary, kolejne plany związane z jej rozbudową, przedstawił bogactwo znaczenia i symboliki wybranych dzieł sztuki. Ponad 550 osób zgromadzonych w klimatycznie oświetlonej świątyni z uwagą wysłuchało opowieści korzystając z okazji przemieszczając się po kościele obserwowało kolejne zabytki. Następnie przyszedł czas na koncert polsko-hiszpańskiego zespołu Liarman w składzie: Susana Raso – śpiew, altówka, bandurria, tamburyn galicyjski, Lidia Małyszek- flety proste barokowe sopranowy i altowy, flet poprzeczny, Łukasz Gaszler- gitara, lira korbowa. W wyjątkowym koncercie goście zostali poprowadzeni przez historię Europy różnych wieków i tradycji muzycznych.

Koncert podzielony został na kilka części. Rozpoczęła go muzyczna podróż w czasie i po różnych regionach starego kontynentu. Pierwszy utwór Igrexa na podstawie gotyckim powieście A capela maldita, opowiadał o tajemniczym kościele opuszczonym w środku lasu.

W średniowiecznej Europy:

Anonim  z XIII w. –  Omnia Beneficia  z Scriptorium starosądeckiego klasztoru klarysek

Ł. Gaszler – Koronacja królewska, starodawny marsz triumfalny. Alfonso X el Sabio – Cantigas de Santa Maria  (1221–1284)  nr 359 Quen a omagen, nr 1 Des oge mais, nr 166 Como poden

Renesans:

Wojciech Dłogoraj (1557–1619) – Cantio Polonica

John Playford (1623–1686) – Parson’s Farewell

Henry VIII – Greensleevees

Sir Thomas Malory – La morte d’Artur,  opr. Ł. Gaszler – Śmierć króla Artura

Na folkowo

Juan Ruiz (XIV w.) – Aldara z Libro del Buen Amor, muz. Ł. Gaszler

Martin Codax (XIII w.) – Ondas, opr. Ł. Gaszler

Niezwykle ciepło przyjęty koncert nagrodzono gromkimi brawami.

Koncert odbył się dzięki wsparciu Starostwa Powiatowego w Kościanie.

Ostatnim punktem tegorocznego Nocnego zwiedzania powiatu kościańskiego był urzekający, drewniany kościół w Starym Gołębinie. Najpierw dr Prałat opowiedział historię miejscowości i samej świątyni, wybranych dzieł sztuki i właścicieli majętności. Szczególną uwagę poświęcono przepięknie odnowionym ołtarzom oraz źródło inspiracji dla nich. Już po północy w kościele rozbrzmiał głos deklamujący treść  nekrologu Amelii Szołdrskiej. Zakończeniem nocnego zwiedzania było zejście do krypty Szołdrskich tuż przed godziną 1 w nocy.

Tytułem podsumowania:

5 miejscowości

3 pałace i dwory

5 kościołów

2 koncerty

2 krypty

Liczba gości w poszczególnych miejscach:

Czerwona Wieś – 118

Gryżyna – 136

Głuchowo – 267

Kościan – 554

Gołębin – 84

Views: 41

10 piesza Kopaszewska Droga Krzyżowa

10 piesza Kopaszewska Droga Krzyżowa

Dopiero co po prezentacji książki dra Emiliana Prałata „Miejsca i Sztuka. Kopaszewo” pojawił się spontaniczny pomysł przywrócenia tradycji pieszego pielgrzymowania szlakiem konduktu żałobnego Zofii Koźmianowej i wzniesionej na nim kalwarii, a już po raz 10 wyruszymy na ten wyjątkowy szlak pielgrzymkowo-kulturowy. W roku 2024 mija również 160 rocznica od ufundowania drogi krzyżowej. Zapraszamy zatem do udziału w kolejnej edycji. Jak co roku poza aspektem religijnym równorzędnym jest wątek historyczny i kulturowy, o którym będziemy mówić w trakcie wędrówki pomiędzy poszczególnymi śródpolnymi i śródleśnymi kapliczkami.

Podczas tegorocznej wędrówki chcemy kwestować na rzecz odnowienia nagrobka weterana wojen napoleońskich i powstania listopadowego, podkomendnego gen. Chłapowskiego – Antoniego Chrząszczewskiego, którego bardzo już zniszczony i zaniedbany nagrobek, znajduje się na cmentarzu w Wyskoci.

Views: 98

Pięciolecie Fundacji

Pięciolecie Fundacji

W 2024 roku mija 5 lat od powołania do życia przez dra Emiliana Prałata Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Ciesząc się z tego bardzo dla Fundacji intensywnego czasu, chcemy zaprosić Państwa do udziału w wyjątkowym spotkaniu, które będzie nie tylko podsumowaniem dotychczasowej działalności i prezentacją kolejnych działań, ale przede wszystkim wydarzeniem promującym bliskie naszej organizacji idee pracy organicznej. Stąd też bogaty program wydarzeń, które złożą się na popołudnie i wieczór dedykowane przybliżeniu wszystkim gościom niezależnie od wieku, zróżnicowanych aspektów tradycji chłapowszczyzny i pracy organicznej. Zapraszamy do zapoznanie się z programem przygotowanym na 25 sierpnia oraz informacjami dotyczącymi poszczególnych punktów spotkania.


Szereg wydarzeń, które przewidziano w ramach spotkania będą miały związek z promowaniem spuścizny rodu Chłapowskich oraz ideą pracy organicznej. Nasza Fundacja od zeszłego roku jest na Szlaku Pracy Organicznej.

Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami:

15:00 część oficjalna:

  • powitanie gości
  • wystąpienie Prezesa Zarządu podsumowujące dotychczasowe działania Fundacji oraz nakreślające dalsze plany
  • wystąpienia gości: Potomkowie Rodziny Chłapowskich, przedstawiciele władz

15:30 Muzeum Fundacji i jego wizja – prezentacja koncepcji utworzenia przez Fundację Muzeum połączona z prezentacją repliki munduru gen. Dezyderego Chłapowskiego (uszytego dzięki pozyskaniu grantu w ramach Szlaku Pracy Organicznej)

16:00 Koncert zespołu Beatgirls String Trio

16:45 prelekcja poświęcona mundurowi gen. Chłapowskiego oraz ciekawostki związane z pracą organiczną; spotkanie z rekonstruktorami, piknik historyczny; możliwość obejrzenia okolicznościowej wystawy poświęconej gen. Chłapowskiemu oraz wystaw znajdujących się w pałacu w Kopaszewie. 

Warsztaty i animacje adresowane są do dzieci i dorosłych. Przygotowaliśmy m.in. quiz wiedzy o gen. Chłapowskim. Dla najmłodszych zajęcia kreatywne, m.in. wykonywanie medali z podobiznami Chłapowskiego, kolorowanki itp.

Po zasadniczych częściach spotkania zapraszamy na bankiet kawowy, ciasto, zimne napoje.


Beatgirls String Trio zrodziło się w 2013 roku podczas koncertów w Szwajcarii wraz z orkiestrą Alex Big Band pod batutą uznanego artysty Aleksandra Maliszewskiego. Artystki, dzięki pełnej kobiecości ekspresji muzycznej ilustrują poprzez dźwięki swych instrumentów niesamowicie bogatą w emocje muzykę.

Pod tą nazwą kryje się nie tylko nawiązanie do zespołu The Beatles, których własne aranżacje utworów wykonują artystki. „Beat” w języku angielskim oznacza „uderzenie”, „puls”. Muzyka jest niczym naturalny rytm życia – uderzenie serca – jest zmienna; jednym razem spokojna, delikatna, innym razem energiczna, szybka i żywiołowa.

Pełne namiętności, ekspresji i wyrazu trzy instrumenty, to trzy różne charaktery. Połączenie ich razem w jedną muzyczną całość oraz bogate doświadczenie w grze scenicznej sprawią, że pozostaniecie Państwo pod wrażeniem wykonywanej przez zespół muzyki, jako wyraz jedynej w swej rodzaju ekspansji niezapomnianych emocji, których dostarczyć mogą jedynie Beatgirls String Trio.


Anna Moryto – założycielka firmy “Stroje z Pasją” oraz Muzeum Historii Ubioru. Fascynacja historią ubioru towarzyszy jej od lat. Obecnie zawodowo zajmuje się tworzeniem replik orz rekonstruowaniem strojów historycznych od XVIII do XX wieku. Ma szerokie doświadczenie, które zdobyła we współpracy z muzeami i klientami indywidualnymi z Polski oraz Europy. W swych działaniach zawsze na pierwszym miejscu stawia prawdę historyczną. Stara się aby powstające ubiory możliwie jak najdokładniej przypominały oryginalne stroje historyczne. Chodzi tu zarówno o wygląd zewnętrzny jak i samą konstrukcję oraz rodzaj materiałów i dodatków. Wykonaniem strojów zajmują się profesjonalne szwaczki i krawcowe – mistrzynie igły, z którymi współpraca owocuje jeszcze piękniejszymi ubiorami.

 

 

 

 

 


Views: 657

Finał konkursu Dezydery Chłapowski – życie i dzieło

Finał konkursu Dezydery Chłapowski – życie i dzieło

Kolejny finał konkursu „Dezydery Chłapowski – życie i dzieło za nami”! Do etapu końcowego zakwalifikowano 20 osób z 8 szkół. Finał odbył się w pałacu w Kopaszewie. Organizatorami konkursu są Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra i Stowarzyszenie Oświatowe im. D. Chłapowskiego. Punktualnie o 10:00 dr Emilian Prałat przywitał uczestników – uczniów wraz z opiekunami i rodzicami. Następnie głos zabrał członek Zarządu Spółki DANKO Leszek Stawicki , dyrektor Zakładu Nasienno-Rolnego Kopaszewo Wiktor Majchrzak i prof. Cezary Trosiak. O 10:20 rozpoczęła się części pisemna (test z częściowo otwartymi pytaniami). Do uzyskania było 37 punktów. O 11:00 rozpoczęło się sprawdzanie prac (jury w składzie: dr Prałat, Judyta Konik i Beata Sobczak), a uczniowie i opiekunowie mieli okazję posilić się i obejrzeć pałac w Kopaszewie. Do części ustnej zakwalifikowano 7 osób. Rozpoczęła się ona o 11:30. Po wyczerpaniu puli 35 pytań, zliczeniu punktów z części pisemnej i ustnej, ustalono następującą listę laureatów:

 

1 miejsce Marta Mazur (SP nr 11 im. Dezyderego Chłapowskiego w Poznaniu)

2 miejsce Roksana Lisiecka (SP w Jerce)

3 miejsce (ex aequo) Jeremi Ganowicz (SP nr 11 im. Dezyderego Chłapowskiego w Poznaniu), Kamil Majchrzak (Szkoła Podstawowa im. Bohaterów Westerplatte w Czempiniu), Wojciech Wróbel (Szkoła Podstawowa nr 1 im. Powstańców Wielkopolskich w Kościanie), Michalina Kustosz (Szkoła Podstawowa im. A. Mickiewicza w Lubiniu), Tobiasz Ścigacz (Szkoła Podstawowa nr 4 im. Mariana Koszewskiego w Kościanie).

 

Wszyscy uczestnicy i nauczyciele otrzymali pamiątkowe dyplomy oraz upominki od Spółki DANKO. Wręczenie nagród oraz dyplomów odbędzie się w trakcie sesji Rady Miasta Kościana 14 czerwca.

 

Views: 34

Kopaszewska Droga Krzyżowa 2023

Kopaszewska Droga Krzyżowa 2023

9 piesza Kopaszewska Droga Krzyżowa za nami. 10 września 2023 roku na wyjątkowym szlaku zgromadziło się ponad 200 osób. Tegoroczna edycja pod hasłem „Droga pokoju” była najliczniejszą z dotychczasowych. Wśród piechurów najmłodszy liczył sobie 5 lat, najstarsza zaś uczestniczka 83 lata. Podczas wędrówki przekazano 1450 złotych darowizn na rzecz organizatora Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra, które zostaną przeznaczone na rewitalizację jednego z nagrobków na terenie nekropolii w Czerwonej Wsi.

O godzinie 9:30 w kaplicy przypałacowej sprawowana była Msza Święta, która poprzedziła zasadniczą część pielgrzymowania. W modlitwie końcowej ks. Krzysztof Gogół polecił wszystkich udających się na pątniczy szlak. O 11:15 rozpoczęła się krótka liturgia słowa, na zakończenie której odczytano list od arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, który objął patronatem honorowym kolejną edycję Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej.

Przy kolejnych stacjach odczytywano specjalnie przygotowane rozważania, których inspiracją była encyklika Jana XXIII Pokój na ziemi. Pomiędzy stacjami zwyczajowo uczestnicy wędrówki wysłuchali historycznych anegdot dra Emiliana Prałata oraz śpiewali przy akompaniamencie Narcyza Skorupskiego. W Rogaczewie Wielkim tradycyjnie zorganizowano punkt z wodą. Do Rąbinia piechurzy dotarli około 14:15. Po krótkiej modlitwie w kościele i słowach pozdrowienia ks. Ryszarda Jankowskiego, złożono znicz na grobie Dezyderego Chłapowskiego oraz Zofii Koźmianowej, której śmierć stała się powodem ufundowania Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej. W przerwie, przy miejscowej świetlicy, wszyscy mogli się pokrzepić gorącą zupą.

O 15:15 rozpoczął się marsz w drogę powrotną. W jego trakcie kilka słów do uczestników skierował ks. Stanisław Tokarski. Do Kopaszewa pielgrzymi dotarli o 17:30. Czekało na nich ciasto i kawa oraz certyfikaty pielgrzyma i okolicznościowe pocztówki.

Wśród pielgrzymów znalazła się s. Honorata z odległego Skoczowa, która po raz pierwszy brała udział w wędrówce oraz minister Jan Dziedziczak, który dołączył do piechurów przy wieży widokowej między Turwią a Rąbiniem.

Więcej informacji na stronie + kliknij

Słowa wdzięczności kierujemy pod adresem: OSP Kopaszewo, mieszkańców Kopaszewa i Rąbinia (za pomoc w rozdysponowaniu posiłków i upieczenie ciasta), Agnieszcze Szymańskiej i Narcyzowi Skorupskiemu, spółce DANKO, Marii i Marianowi Prałatom (za wykoszenie przejścia między Rogaczewem a Rąbiniem), TOP FARMS Wielkopolska (za wykoszenie łąki w Rąbiniu), Małgorzacie Maćkowiak-Bartczak i Maciejowi Badurze za wsparcie organizacyjne i dokumentację fotograficzną.

 

Podczas 9 pieszej Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej pod hasłem „Droga pokoju” chcemy w sposób szczególny przypomnieć i odnieść się do słów Chrystusa: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!”. Czas drugiego już roku wojny na Ukrainie i tragicznych wydarzeń w wielu zakątkach świata, powoduje, że jak nigdy, aktualnym staje się wezwanie do modlitwy o pokój. Przemierzając szlak Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej chcemy przypomnieć wielkich orędowników pokoju – zarówno świętych, jak i świeckich, którzy na przestrzeni wieków różnymi słowami i czynami dawali nie tylko świadectwo troski o pokój i wiary w niego, ale zarazem – często nieświadomie – przyczyniali się do jego wprowadzenia. Chcemy przybliżyć pątnikom myśl Mikołaja z Flüe, Elżbiety Portugalskiej – Anioła Pokoju, św. Rity, św. Franciszka czy św. Jadwigi Śląskiej. Odwołując się do historii pragniemy także zwrócić uwagę na zróżnicowane formy pokoju, starań o niego. Przy tej okazji nie zabraknie również refleksji nt. tych wydarzeń, które zamiast utrzymać czy prowadzić do pokoju, zaowocowały bólem, cierpieniem czy konfliktami. Będzie to swoiste memento. Chcemy by przypomnienie tych zdarzeń w kontekście męki Chrystusa, było szansą na refleksję, modlitewne zadośćuczynienie i zarazem sposobnością do większej jeszcze modlitwy w intencji pokoju. Rok 2023 to 60 rocznica wydania encykliki Pacem in terris Jana XXIII. Wyjątkowy tekst adresowany „do wszystkich ludzi dobrej woli”, był wielkim krokiem w podążaniu drogą pokoju, ekumenizmu i otwarciem na tych wszystkich, którym Bóg był obcy lub od którego się oddalili. Wybrane fragmenty tej encykliki znajdą się w rozważaniach przy poszczególnych stacjach. Staną się zarazem przesłaniem, które zawarto w zakończeniu encykliki: „Módlmy się więc gorąco do Boskiego Odkupiciela o pokój, jaki nam przyniósł. Niech On sam usunie z serc ludzkich wszystko, co może ten pokój naruszyć, i niech uczyni wszystkich świadkami prawdy, sprawiedliwości i miłości braterskiej. Niech ponadto oświeci Swym światłem umysły przywódców narodów, aby zapewniali obywatelom – wraz z należnym im dobrobytem – także i wspanialszy dar bezpiecznego pokoju. A wreszcie niech Chrystus nakłoni wolę wszystkich ludzi do zburzenia dzielącej ich zapory, do umocnienia więzi wzajemnej miłości, do zrozumienia innych, do przebaczenia wreszcie tym, którzy wyrządzili im krzywdę. Niech pod Jego działaniem i przewodnictwem wszystkie narody połączy więź braterstwa i niech wśród nich rozkwita i panuje bezustannie tak bardzo upragniony pokój”.

W trakcie tegorocznej edycji kwestujemy na rzecz renowacji nekropolii w Czerwonej Wsi.

Views: 221

Relacja z promocji książki “Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich. Życie rodzinne” – 2.09.2023, Jarogniewice

Relacja z promocji książki “Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich. Życie rodzinne” – 2.09.2023, Jarogniewice

2 września 2023 roku w Jarogniewicach, na terenie dawnej siedizby rodu Żółtowskich, a obecnie Domu Pomocy Społecznej, odbyła się prezentacja publikacja dra Emiliana Prałata Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich. Życie rodzinne, wydanej przez Archiwum Państwowe w Lesznie, przy współudziale Powiatu Kościańskiego, Gminy Śmigiel i Fundacji “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Uroczystość zgromadziła ponad 150 osób.

Kilka minut po godzinie 15:00 rozpoczęła się pierwsza część spotkania, które otwarła dyrektor DPS Katarzyna Michalewicz. Jako gospodyni miejsca powitała zebranych gości, przypominając historię miejsca, które od blisko 80 lat jest domem dla wielu potrzebujących osób:

Szanowni Państwo,

już po raz drugi mamy zaszczyt gościć Państwa na terenie Domu Pomocy społecznej w Jarogniewicach na uroczystościach zwianych z inauguracja książki Pana dr Emiliana Prałata pt. Ród historii – historia Rodu. Domu, który może poszczycić się niezwykła historia, zarówno ta związana z historią związana z rodzina Państwa Żółtowskich , która będziemy mogli poznać dzięki książka Pana Emiliana, jak i tą związana z niemalże 80 letnią historią niesienia pomocy osoba chorym i niepełnosprawnym. Tak więc mam nadzieję że dzisiejsze spotkanie przyniesie Państwu wiele satysfakcji, radości oraz dumy płynącej z naszych korzeni. Dumy, która towarzyszy nam każdego dnia kiedy to przekraczamy progi naszego domu. Osobiście sama nie mogę się doczekać chwili, kiedy to będą mogła wsiąść do ręki książkę Pana Emiliana i zapoznać się z jej treścią. Jestem przekonana że tak jak jego wszystkie poprzednie pozycje będzie wyjątkowa . Zupełnie tak jak on sam. Jednak jako Dyrektor Domu Pomocy Społecznej, mogę Państwa zapewnić, ze i obecnie w naszym domu żyją niezwykli i utalentowani ludzie. W trakcie przerwy kawowej chcielibyśmy przedstawić Państwu pracę jednego z nich. Będą to rzeźby Pana Michała Lutkowskiego, człowieka o wielu talentach, niezwykłej pomysłowości oraz zaangażowaniu. Na naszej wystawie będziecie też Państwo mogli obejrzeć prace Państwa Ewy i Marcina Michalewiczów – zaprzyjaźnionych z naszym domem artystów z Kościana. Ludzi o wielkiej wrażliwości i otwartym sercu. Życzę Państwu niezwykłych wrażeń dzisiejszego dnia oraz gratuluje Panu Emilianowi kolejnego dzieła. To cudownie że są tacy wspaniali ludzie. Ludzie którzy zarażają swą wrażliwości i miłości do lokalnej historii wszystkich innych.

Następnie przekazała głos dr Elżbiecie Olender, dyrektor Archiwum Państwowego, która przywitała zebranych gości. Wśród nich znaleźli się licznie przybyli potomkowie rodu:

nestrorka rodziny Anna z Żółtowskich Ulatowska, Teresa, Maciej i Paweł Jakubowscy, Maja Mroszczak, Janina, Anna Katarzyna i Zbigniew Urbaniakowie, Anna i Piotr Ulatowscy, Barbara i Piotr Olczykowie, Olga Sobas, Dorota i Adam Byszewscy, a także: 

Zenon Jóźwiak – dyrektor leszczyńskiej delegatury Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego

Henryk Bartoszewski – starosta kościański

Piotr Filipowicz reprezentujący Burmistrz Śmigla Panią Małgorzatę Adamczak

Konrad Malicki – burmistrz Gminy Czempiń

Prof. Miron Urbaniak, recenzent książki

Janina Chodera, redaktorka książki

Ireneusz Kurzawa – reprezentujący Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie oraz mieszkańcy regionu.

Dyrektor Olender przypomniała, iż promowane wydawnictwo to trzeci z kolei tom, jaki powstał we współpracy z dr Prałatem. Podkreśliła także wsparcie samorządów i radość z możliwości upublicznienia unikatowych zbiorów rodu Żółtowskich. Podziękowała również dyrektor Michalewicz za możliwość drugiej z kolei gościny w Jarogniewicach. Następnie przekazała głos dr Prałatowi, który podziękował Starostwu Powiatowemu w Kościanie, Gminie Śmigiel i Fundacji za wsparcie finansowe wydawnictwa. Minutą ciszy uczczono również pamięć zmarłej w kwietniu tego roku Marii z Żółtowskich Glińskiej, której wspomnienia znalazły się w książce. O zabranie głosu poproszeni zostali kolejno: w imieniu rodziny Pani Teresa z Żółtowskich Jakubowska, starosta Henryk Bartoszewski, burmistrz Konrad Malicki i prof. Miron Urabaniak.

Po wystąpieniach gości, dyrektor Olender i Autor wręczyli Annie Ulatowskiej, Teresie Jakubowskiej, Mai Mroszczak, Henrykowi Bartoszewskiemu, Piotrowi Filipowiczowi, Janinie Choderze oraz Katarzynie Michalewicz egzemplarze książki oraz symboliczną różę. Głos zabrał dr Prałat:

Po części oficjalnej goście mogli wziąć udział w bankiecie kawowym, który był zarazem okazją do zdobycia autografu w książce oraz rozmowy z potomkami rodu Żółtowskich, jak również do spaceru po parku jarogniewickim. Trzecim punktem uroczystości był koncert zespołu Grupa B(l)acha w składzie: Remigiusz Kuropka (trąbka), Arkadiusz Nogalski (trąbka), Dawid Gałka (puzon),  Aleksander Fogt (puzon), Hubert Humerski (tuba) i Arkadiusz Anioła (perkusja), który zaprezentował wyjątkowe aranżacje najsłynniejszych utworów muzyki filmowej i popularnej. 

Zwieńczeniem dnia było zwiedzanie pałacu Żółtowkich w Głuchowie, który udostępniła obecna jego właścicielka Pani Bożena Pokropska. Goście obejrzeli wspólnie z Autorem parter oraz fragment piętra. Pałac nie jest na co dzień dostępny, a jego stan wymaga zakrojonych na szeroką skalę prac rewitalizacyjnych. Tym bardziej była to wspaniała okazja do zerknięcia do jednego z najciekawszych wnętrz rezydencjonalnych w południowej Wielkopolsce.

Na zakończenie dnia dr Prałat zaprosił potomków rodziny Żółtowskich do wspólnego, pamiątkowego zdjęcia na tarasie pałacu.

 

Views: 139

Nocne zwiedzanie Ziemi Kościańskiej 2023 – relacja

Nocne zwiedzanie Ziemi Kościańskiej 2023 – relacja

Czwarta edycja Nocnego zwiedzania Ziemi Kościańskiej za nami!

Pomysłodawcą przedsięwzięcia jest dr Emilian Prałat, który poprzez Fundację „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. On też pełnił funkcję przewodnika podczas tegorocznej edycji. Miała ona nieco odmienną formułę, która wiązała się z przypadającymi na ten rok rocznicami.

Fot. Anna Ryl i Zbigniew Warczok – Arpiniu

O godzinie 18:00 rozpoczęło się oprowadzanie po pałacu w Czerwonej Wsi. Już na początku uczestnicy zobaczyli na wieży widokowej wyjątkową postać, która przy odgłosie muzyki z musicalu „Phantom of the opera” wzbudziła niemałe zainteresowanie. Była to zła czarownica z bajki „Śpiąca królewna” Walta Disneya. W jej rolę wcieliła się aktorka współpracująca na co dzień z Event Fabrica i Krainą Bajek, dzięki których uprzejmości ta wyjątkowa postać mogła się pojawić w dawnym pałacu Chłapowskich.

Jego historia została przypomniana na parterze budynku. Zebrani poznali dzieje pałacu, jego budowniczego i mieszkańców. Następnie zeszli do oświetlonych świecami piwnic, gdzie uczestnicy zwiedzania usłyszeli legendy związane z regionem, a następnie odkrywając kolejne pomieszczenia zobaczyli w nich kołowrotek, jabłko i zasłonięte lustro, które znajdowało się w piwnicy pod wieżą. Po zdjęciu z niego zasłony pojawiła się w nim postać złej czarownicy, która wyłoniła się z drugiej kondygnacji piwnic i która zagadnęła gości. Po obejrzeniu pałacu zebrani udali się na teren przykościelny, gdzie dr Prałat opowiedział o tutejszej nekropolii oraz dziejach samej miejscowości – jednej z najstarszych na terenie powiatu kościańskiego.

Fot. Anna Ryl i Zbigniew Warczok – Arpiniu

Drugim punktem zwiedzania był zabytkowy, drewniany, XVII-wieczny kościół w Starym Gołębinie. Miejscowość ta pojawiła się po raz pierwszy na szlaku. Zebrani poznali historię parafii, niegdyś dedykowanej św. Urszuli i jej 11 tysiącom Towarzyszek, zobaczyli efekty niedawnej konserwacji ołtarza głównego. Unikatowy wystrój kościoła urzekł gości, zwłaszcza portrety fundatorów i bardzo wyróżniająca się na tle całości kaplica rodziny Szołdrskich – ostatnich właścicieli dóbr gołębińskich przed II wojną światową. Z nimi związany był ostatni punkt wizyty w miejscowości, a mianowicie krypta zbudowana pod kaplicą, do której zwiedzający mogli zejść. Zobaczyli w niej trzy pochówki Szołdrskich – liczące ponad 100 lat.

Fot. Anna Ryl i Zbigniew Warczok – Arpiniu

Trzecim etapem była wizyta w Gryżynie. Miejscowość ta pojawiła się na trasie już w ubiegłym roku, jednak w tym również zaskoczyła uczestników zwiedzania. O godzinie 20:00 otworzyły się główne wrota kościoła, który został gruntownie pokazany. Goście zobaczyli m.in. krucyfiks ufundowany przez rodzinę Engestroemów, chrzcielnicę ze starego, barokowego kościoła, weszli na emporę organową, a także na dzwonnicę i sklepienia kościoła! W ramach niespodzianki osoba siedząca a miejscu numer 29 otrzymała upominek w postaci zestawu książek związanych z regionem, płytę „Sentymentalna trąbka” oraz torbę.

Zwieńczeniem wieczoru było koncert w kościele parafialnym w Racocie. Rozpoczął się on o 22:30. Wystąpił sekstet instrumentów dętych blaszanych Grupa B(l)acha w składzie: Remigiusz Kuropka (trąbka), Arkadiusz Nogalski (trąbka), Dawid Gałka (puzon),  Aleksander Fogt (puzon), Hubert Humerski (tuba) i Arkadiusz Anioła (perkusja), który zaprezentował wyjątkowe aranżacje najsłynniejszych utworów muzyki filmowej i popularnej. Zabrzmiały:

Zacznij od Bacha Zbigniewa Wodeckiego

Pieśń torreadora Georgea Bizeta

Walc nr 2 Dymitra Shostakovicha

Mieszanka melodii filmowych

Nie czas umierać Billie Eilish

New York, New York Franka Sinatry

Nothing gonna change my love Georgea Bensona

Can’t take my eyes of you Frankiego Vallie

Despacito meets Mozart

How deep is your love Calvina Harrisa

Hakuna matata

Sound of the silence Simona & Garfunkela

Cherry pink and apple blossom Eddie Calverta

Wyjątkowości koncertu dodał wystrój świątyni, która rozświetlona dziesiątkami świec.

Tytułem podsumowania i statystyki:

Czerwona Wieś – 176 gości

Stary Gołębin – 163 gości

Gryżyna – 154 gości

Racot – 89 gości


Słowa podziękowania kierujemy w stronę: dra Macieja Badury, ks. Stanisława Tokarskiego, ks. Błażeja Bartczaka, Aleksandra Wosickiego, Żanety Olszewskiej, Małgorzaty Maćkowiak Bartczak, Event Fabryka – za pomoc organizacyjną, wsparcie i wszelki trud włożony w realizację przedsięwzięcia.

 

Views: 190

Relacja z trzeciej edycji inicjatywy “Racot. Tygiel kultur”

Relacja z trzeciej edycji inicjatywy “Racot. Tygiel kultur”

18 czerwca 2023 roku odbyła się trzecia edycja inicjatywy „Racot. Tygiel kultur”. Jej pomysłodawcą i organizatorem był dr Emilian Prałat oraz prowadzona przez niego Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Tegoroczne obchody związane były z 225 rocznicą przejścia dóbr racockich w ręce niderlandzkiej rodziny królewskiej.

Uroczystości rozpoczęło nabożeństwo ekumeniczne sprawowane w miejscowym kościele, który na przestrzeni wieków służył Polakom, Holendrom i Niemcom, katolikom i protestantom. Poprowadzili je ks. Stanisław Tokarski, pastor Waldemar Gabryś ze wspólnoty leszczyńskiej i ojciec Daniel Wańczyk, benedyktyn z Lubinia. Na organach akompaniowała dr Agnieszka Tarnawska. Uri caritas et amor kanon z Taize rozpoczął wspólną modlitwę. Na wstępie przedstawiciele trzech wyznań – prawosławnego, katolickiego i protestanckiego do historycznej chrzcielnicy wlali wodę, na znak jedności i wspólnoty w sakramencie chrztu. Następnie, po krótkim wprowadzeniu, wyrażono wpsólnie akt skruchy. Pierwsze czytanie z ks. Jeremiasza wygłoszono po polsku (odczytał je Jerzy Juryczński  z Fundacji Dziedzictwa Księżniczki Marianny Orańskiej), drugie natomiast z Listu św. Pawła do Efezjan po holendersku (odczytane przez Alberta Patijna z Towarzystwa Historycznego van Oranje Nassau). Po czytaniach nastąpiło ekumeniczne wyznanie wiary oraz modlitwa powszechna odczytywana po polsku i holendersku.

Bezpośrednio po nabożeństwie rozpoczął się koncert organowy w wykonaniu dr Agnieszki Tarnawskiej. Zabrzmiały utwory mistrzów tego instrumentu wywodzących się z trzech przypominanych tradycji. Koncert rozpoczęły pierwsze zwrotki trzech hymnów.

Następnie wybitna organistka zaprezentowała:

  1. Johanna Sebastiana Bacha – Fantazję i fugę c-mollBWV 537
  2. Jana Pieterszoona Sweelincka – Ballo del GranducaSwWV 319
  3. Dietricha Buxtehude – Passacaglie d-mollBuxWV 161
  4. Felixa Mendelssohna Bartholdy’ego – Sonatę c-moll 65 nr 2, części: Grave, Adagio, Allegro maestoso e vivace, Allegro moderato
  5. Johannesa Brahmsa – O Gott, du frommer Gottze zbioru Elf Choralvorspiele op. post. 122 nr 7
  6. MieczysławaSurzyńskiego – Improwizację na temat polskiej pieśni kościelnej „ Święty Boże” 38

Dr Agnieszka Tarnawska jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie organów prof. Sławomira Kamińskiego (2011) oraz klawesynu prof. Marii Banaszkiewicz-Bryły (2015). W latach 2011-2013 odbyła studia Master of Music w klasie organów prof. Arvida Gasta w Musikhochschule Lübeck. W roku 2013 rozpoczęła studia solistyczne Konzertexamen w Hochschule für Musik und Theater Hamburg pod kierunkiem prof. Wolfganga Zerera, zwieńczone uzyskaniem dyplomu z wyróżnieniem w 2016 roku. Tytuł doktora uzyskała w 2019 roku w Akademii Muzycznej w Poznaniu po obronie rozprawy na temat: „Źródła inspiracji stylistycznych i ich egzemplifikacja w kompozycjach na instrumenty klawiszowe Gottlieba Muffata” (promotor: prof. Maria Banaszkiewicz-Bryła). Laureatka konkursów organowych: I Akademickiego Konkursu Organowego Romuald Sroczyński in memoriam w Poznaniu (2008, wyróżnienie), IV Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Feliksa Nowowiejskiego w Poznaniu (2010, II nagroda), XVIII Międzynarodowego Konkursu Organowego im. L. Janáčka w Brnie (2012, II nagroda), VIII Międzynarodowego Konkursu Organowego w Korschenbroich (2013, II nagroda), XV Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Césara Francka w Haarlem (2017, I nagroda).

Nabożeństwo i koncert zgromadziły około 60 uczestników.

Kilka minut po godzinie 16:00, na dziedzińcu honorowym przed pałacem w Racocie należącym do państwowej Stadniny koni rozpoczęła się trzecia, oficjalna część uroczystości, która zgromadziła ponad 140 osób. Dr Prałat w imieniu Andrzeja Jęcza, prezesa stadniny, przywitał wszystkich gości, wśród których szczególne słowa pozdrowienia skierował do:

Wojciecha Ziemniaka, senatora RP

Anny Markiewicz, Dyrektor Biura Współpracy Międzynarodowej w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Wielkopolskiego

Henryka Bartoszewskiego, starosty powiatu kościańskiego

Mirosława Dudy zastępcy wójta gminy Kościan

Joan i Alberta Patijn z Towarzystwa Historycznego van Oranje-Nassau

Dr Marieke Spliethoff kuratorka malarstwa, grafiki i rysunku w Paleis Het Loo

oraz przedstawicieli społeczności lokalnej oraz wszystkich przybyłych na uroczystość.

Przypominając, iż tegoroczna edycja została objęta patronatem honorowym ambasador Królestwa Niderlandów w Polsce Pani Daphne Bergsa, oraz Marszałka Województwa Wielkopolskiego Pana Marszałka Woźniaka, odczytał list przesłany przez Ambasador:

 

Sz. P.

Emilian Prałat

Fundacja „Bonum adipisci” Dążyć do dobra

Drogi Panie Prałat

Drodzy goście dzisiejszego wydarzenia: „Racot. Tygiel kultur”.

Historycznie relacje między Polską a Niderlandami sięgają ponad tysiąca lat i należy podkreślić wspólne kulturowe dziedzictwo, które jest zachowywane po dzień dzisiejszy czego świadectwem są dzisiejsze obchody 225 rocznicy przejścia dóbr racockich w ręce holenderskiej rodziny królewskiej.

Współdzielenie historii, tożsamości zachęca do wzajemnego zrozumienia i szacunku. Od karillonów gdańskich dzwonnic, do dróg stworzonych przez Mariannę Orańską na Dolnym Śląsku. Od polderów stworzonych przez menonitów na Żuławach, po groby żołnierzy 1 Dywizji Polskiej gen. Stanisława Maczka w Bredzie, od Krajobrazu z dobrym Samarytaninem Rembrandta w Krakowie, do popiołów Sobiboru. Wszystko to jest częścią historii, naszej wspólnej tożsamości, europejskiej tożsamości.

Świadomość naszej historii, troska o wspólne dziedzictwo są istotnymi elementami jednoczenia Europy. Pomaga nam to w myśleniu bardziej fundamentalnym i pozwala rozwinąć przyszłość Europy, w której połączenie jedności ze zróżnicowaniem są istotnymi wyznacznikami.

Chciałabym skorzystać z możliwości i uprzejmie wyrazić moją wdzięczność dla Pana działań na rzecz wzbogacenia niderlandzko-holenderskich relacji i życzę państwu bardzo interesującego i inspirującego dnia.

Z poważaniem,

Daphne Bergsma

Ambasador

Następnie głos zabrał senator Ziemniak, który powiedział:

W imieniu władz samorządu Ziemi Kościańskiej wystąpił Mirosław Duda, który mówił:

Ostatnie przemówienie należało do dr Marieke Spliethof, która reprezentowała stronę holenderską. Wspólnie z pozostałymi członkami delegacji na początku swojego wystąpienia przekazała dr Prałatowi album zwierający reprodukcje miniatur portretowych należących do niderlandzkiej rodziny królewskiej, wśród których znajdują się dzieła niegdyś znajdujące się w pałacu w Racocie, a przekazane w latach 30. XX wieku przez prezydenta Mościckiego królowej Wilhelminie. Przybliżyła ich historię, zaprezentowała reprodukcje, a następnie wyraziła uznanie i zadowolenie z faktu, zarówno uroczystości w Racocie, jak i kultywowania pamięci o wyjątkowych polsko-niderlandzkich kontaktach.

Wystąpienie Marieke Spliethof tłumaczył Jerzy Jurczyński:

Po wystąpieniach zebrani goście zostali zaproszeni do przejścia do parku, gdzie odbyła się ceremonia zasadzenia trzech drzew dedykowanych kolejnym właścicielom Racotu z trzech narodów: Antoniemu Barnabie Jabłonowskiemu, królowi Willemowi I i księżniczce Zofii. Drzewa ofiarowało Nadleśnictwo Kościan. Pierwsze zasadzili i podlali: Anna Markiewicz, Henryk Bartoszewski i Mirosław Duda, drugie Albert Patijn, a trzecie Joan Patijn i Marieke Spliethof. Ten punkt uroczystości sprawił zebranym wiele radości i został niezwykle entuzjastycznie przyjęty.

Następnie goście udali się do pałacu, gdzie w dwóch wypełnionych po brzegi salach oczekiwali na kolejny punkt uroczystości, jakim był koncert Archos Quartet – kwartetu smyczkowego z włoskiego Turynu, dla którego koncert w Racocie – zrealizowany dzięki wsparciu Urzędu Marszałkowskiego w ramach programu “Ambasador kultury”, był pierwszym występem w Polsce. Po przywitaniu i przedstawieniu muzyków, tym razem w aranżacji smyczkowej, zabrzmiały trzy hymny:

Zespół tworzą: Filip Jeska – I skrzypce, Roberto D’Auria – II skrzypce, Liza Soppi – altówka, Francesca Fiore – wiolonczela. W trakcie brawurowego, wirtuozerskiego koncertu zabrzmiały:

Stanisława Moniuszki – I Kwartet smyczkowy d-moll: Allegro agitato, Andantino, Scherzo, Allegro assai (Un ballo campestre)

Johannes Bernardus van Bree – III  Kwartet smyczkowy d-moll: Allegro moderato, Scherzo, Vivace, Andante, Allegro un poco agitato

Johannesa Brahmsa – Kwartet smyczkowy Quartetsatz

Ponad godzinny koncert zgromadził bardzo dużą publikę. Zespół należy do jednych z najlepszych grup swojego pokolenia i ma na swoim koncie liczne osiągnięcia.

Kwartet smyczkowy Archos Quartet został założony w listopadzie 2009 roku na uczelni Musikhochschule Lübeck gdzie kształcił się u profesora Heime Müllera członka Artemis Quartet. W roku 2011 kwartet rozpoczął edukację w Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie u członków Vogler Quartett i u profesora Gerharda Schulza (Alban Berg Quartett). Dwa lata pózniej, w roku akademickim 2013/14 młodzi muzycy zostają nagrodzeni stypedium które umożliwia im dalszą edukację w ramach rocznego programu Artists Fellowship na prestiżowej londyńskiej uczelni Guildhall School of Music and Dramma gdzie ich mentorami byli członkowie Belcea Quartet oraz profesorowie Levon Chillingirian i Alasdair Tait. Dalsza droga prowadzi młodych muzyków do lipskiej Hochschule für Musik und Theater “Felix Mendelssohn Bartholdy” gdzie szkolili swoje umiejętności u profesora Franka Reinecke, a także mieli okazję uczyć młodszych studententów tejże uczelni.

Archos Quartet z powodzeniem występował na miedzynarodowych festiwalach takich jak  City of London Festival, Lake District Summer Music International Festival, Salzburg Chamber Music Festival, Musica Ferrara, Settecento Musicale Lucca, Virtuoso Belcanto i Oberstdorfer Musiksommer, a także miał zaszczyt gościć na deskach wielu europejskich scen takich jak Barbican Hall i Milton Court w Londynie, Berliner Ensemble czy też Teatro Comunale di Ferrara we Włoszech.

Kwartet jest laureatem nagród na międzynarodowych konkursach Val Tidone International Chamber Music Competition ‘Tina Orsi Anguissola Scotti’ oraz Virtuoso & Belcanto (Adolfo Betti Prize) oraz stypendystą wielu organizacji: DAAD, Péter Horváth-Stiftung, Yehudi Menuhin “Live Music Now”, DOMS Stiftung Basel oraz „Neustart Kultur“ niemieckiego Ministerstwa Kultury.

W roku 2020, nakładem renomowanej wytwórni Naxos, ukazała się debiutancka płyta zespołu z muzyką włoskiego kompozytora żydowskiego pochodzenia Leone Sinigaglii. Nagrania kwartetu Archos rozbrzmiewają regularnie w takich rozgłośniach radiowych jak BBC, RAI, ORF, Bayerische Rundfunk, NDR oraz SWR.  

Poczas wielu kursów mistrzowskich zespół doskonalił swoje umiejętności pod okiem tak wybitnych artystów jak członkowie Alban Berg Quartett, Belcea Quartett, Cuarteto Casals, Hagen Quartett, Melos Quartett, Vogler Quartett, Voces Intimae, Chilingirian Quartet, Endellion Quartet, Henschel Quartett, Kuss Quartett, Sirius String Quartet, Skampa Quartet, Kwartet Wieniawski, Quatuor Ysaye i profesorów Schmuela Ashkenasi, Eberharda Feltza, Christiane Edinger, Bruna Giuranny, Paula Costese, Wolfganga Redika oraz Eszter Haffner.

23 marca tego roku ukaże się druga płyta zespołu zawierająca pozostałe dzieła kameralne kompozytora Leone Sinigaglia. Planowana jest także premiera płyty z kompozycjami Afreda D’Ambrosio dla wytwórni Tactus oraz kolejny album, tym razem z pogranicza jazzu i muzyki współczesnej, nagrany wspólnie z wybitnym saksofonistą i kompozytorem Danielem Schnyderem.

Po uczcie duchowej, nadeszła pora na ucztę dla ciała. Zadbały o nią Koła Gospodyń Wiejskich z Racotu i Starego Lubosza przy wsparciu sołectwa Racot, które przygotowały wyjątkowy poczęstunek promujący obie tradycje kulinarne. W międzyczasie chętni wspólnie z dr Prałatem mieli okazję zwiedzić pałac oraz poznać jego historię.

Zwieńczeniem wieczoru była projekcja w powozowni holenderskiego filmu Dzień, w którym mój ojciec stał się z krzakiem” w reżyserii Nicole van Kilsdonk. Toda (Celeste Holsheimer) mieszka z tatą (Teun Kuilboer) i babcią (Anneke Blok) w mieszkaniu nad piekarnią. Jest szczęśliwą i rezolutną dziewczynką, której największą radością jest pomaganie ojcu w pieczeniu ciastek i wymyślanie dla nich nowych, szalonych nazw. Pewnego dnia ta idylla zostaje jednak przerwana. W kraju wybucha konflikt zbrojny i tata Tody musi wyruszyć na wojnę. Kiedy w mieście robi się niespokojnie, babcia postanawia wysłać wnuczkę do mieszkającej za granicą matki (Noortje Herlaar). 

Uroczystość zakończyła się około 21:30.

19 czerwca w godzinach przedpołudniowych wczesnym popołudniem, goście z Holandii zostali oprowadzeni przez dra Prałata po Kościanie, gdzie obejrzeli zabudowania al. Kościuszki, dawny kompleks pobernardyński, wreszcie rynek i kościół farny. Następnie udali się do Darnowa, Choryni i Wyskoci, by obejrzeć miejscowości, które niegdyś należały do niderlandzkiej rodziny królewskiej i wielkoksiążęcej rodziny saksońko-weimarskiej. W ramach upominku otrzymali książki dedykowane Choryni oraz tegoroczny miód. Przy okazji rozmów, zaoferowali również pomoc w dotarciu do archiwów królewskich i dokumentów dotyczących Racotu!

Views: 166

Fundacja na Szlaku Pracy Organicznej

Fundacja na Szlaku Pracy Organicznej

W dniu 7 czerwca 2023 roku, w historycznym Bazarze poznańskim zainaugurowano Szlak Pracy Organicznej, inicjatywę Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego. Znajdzie się na nim 14 lokalizacji – 6 w Poznaniu i 8 poza nim. Z dumą pragniemy poinformować, iż jednym z członków szlaku została Fundacja “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Prezes Zarządu – dr Emilian Prałat – podpisał w trakcie uroczystości list intencyjny. Bardzo się cieszymy z tego faktu, i mamy nadzieję, że wspólnie z Pałacem Generała Dąbrowskiego w Winnej Górze będziemy mogli skutecznie tworzyć społeczność wielkopolskich organiczników. Szlak ma na celu pokazanie miejsc kluczowych z historycznego znaczenia dla rozwoju idei pracy organicznej, ale zarazem zwrócić uwagę na aktualność tej idei i współczesny jej wymiar. Docelowo ma być rozbudowywany.
Wśród pierwszych jednostek, które współtworzą społeczność szlaku znajdują się:
• Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra
• Fundacja im. Julii Woykowskiej
• Gmina Kościan
• Instytut Chemii Bioorganicznej Polskiej Akademii Nauk
• Miasto i Gmina Kórnik
• Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie – Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu
• Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie
• Muzeum Pałac w Rogalinie – Oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu
• Ośrodek Wiedzy o Regionie we Lwówku
• Poznańskie Centrum Dziedzictwa
• Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk i Wielkopolskie Muzeum Niepodległości

Views: 121

Upamiętnienie gen. Taczanowskiego – 27.05.2023

Upamiętnienie gen. Taczanowskiego – 27.05.2023

27 maja 2023 roku w Choryni koło Kościana, odbyła się uroczystość upamiętniająca gen. Edmunda Taczanowskiego i powstańców styczniowych. Jej pomysłodawcą i organizatorem był dr Emilian Prałat oraz Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Okazją była 160 rocznica wybuchu powstania. Gen. Edmund Taczanowski był dowódcą walk w dawnym województwie Kaliskiem i Mazowieckiem. Ostatnie lata życia spędził w Choryni, gdzie tez zmarł w 1879 roku i gdzie został pochowany. do 1938 roku jego szczątki spoczywały w rodowej krypcie. W tym roku przeniesione zostały na Powązki Wojskowe w Warszawie.

Uroczystość rozpoczęła msza koncelebrowana przez proboszcza parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej ks. Krzysztofa Gogoła i ks. Stanisława Tokarskiego z parafii św. Stanisława Kostki w Racocie. Części stałe mszy wykonał po łacinie Bartosz Małecki. Na tę okoliczność w kościele stanęło castrum doloris – symboliczny katafalk zwieńczony urną, będący nawiązaniem do typowych dla polskiej tradycji ozdobnych opraw uroczystości pogrzebowych. W homilii ks. Gogół nawiązał do biografii Generała przywołując relacje z potyczki o Pyzdry, jaka była pierwszym sukcesem powstańczy Taczanowskiego. Uczestnicy mszy włączyli się również z specjalnie na te okazję przygotowaną modlitwę powszechną. W trakcie mszy obecne były elementy Requiem, którego zwieńczeniem była modlitwa za Edmunda i jego podkomendnych.

Przy castrum doloris warte honorową pełniły poczty sztandarowe ze Społecznej Szkoły Podstawowej im. Edmunda Taczanowskiego, OSP Choryń oraz Stowarzyszenia Historycznego „Gloria victis”.

Drugim punktem uroczystości było odsłonięcie pamiątkowego głazu. Wprowadzenia podkreślającego rolę pamięci i odpowiedzialności za jej przechowanie, dokonał dr Emilian Prałat. Wskazał na fakt związku tego rodzaju miejsc z tożsamością lokalną i ponadregionalną. Podkreślił rolę i znaczenie najwybitniejszego, wielkopolskiego uczestnika powstania. Pomnik ufundowany przez firmę kamieniarską SALAR Jakuba Gościniaka i Fundację odsłoniła Zuzanna Kuźnicka uczennica szkoły noszącej imię Generała, a w imieniu rodziny Taczanowskich – Maria Taczanowska wspólnie z wnuczką.

Kamień pamiątkowy został poświęcony. Następnie złożono pod nim kwiaty i znicze. Wśród delegacji znalazły się przedstawicielstwa:

Sekretarza  Stanu, pełnomocnika Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą Jana Michała Dziedziczaka – Radosław Dąbrowicz

Wojewody Wielkopolskiego – Zenon Jóźwiak (dyrektor leszczyńskiej Delegatury Urzędu Wojewódzkiego)

Szkoły Społecznej im. E. Taczanowskiego w Biskupicach – Ewa Staszak (dyrektor), Katarzyna Sobańska i Katarzyna Jędrzejewska (nauczycielki), Michał Wojciechowski, Zuzanna Kuźnicka, Julia Sobańska (poczet sztandarowy)

Rodziny Taczanowskich

Gminy Kościan – Andrzej Przybyła (wójt) i Mirosław Duda (zastępca wójta)

Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra – dr Maciej Badura

Przy kościele można było obejrzeć posterową ekspozycję prezentującą archiwalne fotografie z uroczystości przeniesienia zwłok Generała z Choryni do Warszawy.

Następnie uczestnicy uroczystości przeszli przez malowniczy park na dziedziniec przed dworem – obecnie siedzibą DANKO Spółka Hodowli Roślin S.A.

W imieniu gospodarza miejsca, Gości przywitał Leszek Droździel, członek zarządu. Przypomniał on o spuściźnie Generała oraz trosce Spółki nie tylko o obiekty zabytkowe w Choryni (wyremontowane stary i nowy dwór), ale również w innych lokalizacjach na terenie Polski. Sięgając do własnych korzeni związanych z Wilnem, podkreślił rolę historii, zwłaszcza Mickiewicza, w łączeniu zarówno jego wspomnień, jak i wyjątkowego krajobrazu kulturowego Wielkopolski, którego ważną częścią są ziemiańskie rezydencje, obecnie zarządzane przez Spółkę. Zwrócił uwagę na społeczną odpowiedzialność sektora biznesowego w podtrzymywaniu tradycji narodowej i pamięci historycznej. Zaakcentował również współpracę między biznesem a organizacjami pozarządowymi. Następnie życząc udanego spotkania w Choryni, przekazał głos Emilianowi Prałatowi, który przywitał zebranych Gości:

Wojciecha Ziemianka – Senatora RP

Zenona Jóźwiak – dyrektora leszczyńskiej Delegatury Urzędu Wojewódzkiego,

Radosława Dąbrowicza – reprezentującego ministra Jana Dziedziczaka

Henryka Bartoszewskiego – starostę kościańskiego

Andrzeja Przybyłę – wójta gminy Kościan i Mirosława Dudę jego zastępcę

Członków rodziny Taczanowskich – Marię, Antoniego, Anielę, Biankę, Ewę, Radosława Cichego, Teresę Jernalczyk

Wiktora Majchrzaka – dyrektora Zakładu Nasienno-Rolnego Kopaszewo

Ireneusza Kurzawę i Ryszarda Klameckiego – Muzeum Adama Mickeiwicza w Smiełowie

Elżbietę Brukwińską i Paulinę Preiss – DANKO

Straż pożarną, sołtysa oraz wszystkich przybyłych Gości.

 

Następnie głos zabrał Zenon Jóźwiak, który odczytał list od wojewody Michała Zielińskiego:

Poznań, 27 maja 2023 r.

Pan Emilian Prałat

Prezes Zarządu Fundacji „Bonum adipisci” — Dążyć do dobra

Szanowny Panie Prezesie,

dziękuję za zaproszenie na uroczystości w Choryni, upamiętniające generała Edmunda Taczanowskiego, wielkiego patriotę więzionego przez zaborcze władze pruskie, uczestnika Wiosny Ludów i walk wyzwoleńczych we Włoszech, bohatera Powstania Styczniowego, naczelnika wojennego województw kaliskiego i mazowieckiego. Szlak bojowy jego powstańczych oddziałów prowadził przez Pyzdry, Koło, Ignacewo, Łask, Goszczanowo, Czepowo, Pęcherzewek, Sędziejowice i Kruszynę. W każdym z tym miejsc zmagał się z przeważającymi siłami armii Imperium Rosyjskiego. W 160. rocznicę Powstania Styczniowego, stojąc przy głazie upamiętniającym generała, chylimy nasze głowy przed nim i jego żołnierzami, i w modlitwie polecamy ich dusze Bogu, bo poświęcili życie dla idei wolnej, niepodległej i suwerennej Ojczyzny. Powstańcy styczniowi chwycili za broń w akcie ostatecznej niezgody na terror i przemoc caratu. Na pamięci o tysiącu krwawych bitew i potyczek, o 20 tysiącach zabitych, 50 tysiącach zesłanych i wypędzonych, o niszczeniu dóbr kultury i represjach wyrastały następne generacje Polaków, gotowych, by w 1918 roku skutecznie sięgnąć po wolność. Ostatni powstaniec styczniowy zmarł w 1946 roku. Ludzie odeszli, ale pozostaje pamięć. Pomnik generała dla odwiedzających Choryń może stać się zachętą do dalszego poznawania historii, impulsem do włączenia się w działania upamiętniające bohaterów polskiej niepodległości, a dla mieszkańców pozostanie cennym świadectwem nie tak odległej przeszłości, podobnie jak prorocze słowa, zapisane w Choryni właśnie przez Adama Mickiewicza: „Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona obleją, jak Moskale redutę Ordona: Karząc plemię zwycięzców zbrodniami zatrute, Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę.” Organizatorom i uczestnikom dzisiejszych uroczystości przekazuję serdeczne życzenia, żeby nasza Ojczyzna i jej obywatele, a także wszyscy nasi sojusznicy — szczególnie ci, którzy dziś tak samo jak niegdyś powstańcy listopadowi i styczniowi, z bronią w ręku walczą z Moskalami — mogli cieszyć się wolnością, niepodległością i dostatkiem.

Z poważaniem

Michał Zieliński

Po nim głos zabrał Andrzej Przybyła, który podziękował organizatorom za podjęcie się trudu przygotowania uroczystości oraz wyraził ogromne zadowolenie z jej charakteru. Słowa wdzięczności skierował tez pod adresem dra Prałata.

Odczytano także list od ministra Dziedziczaka:

Szanowni Organizatorzy,
Szanowni Przedstawiciele władz,
Wszyscy zacni goście,
obecni na dzisiejszej uroczystości.

Szanowni Państwo,

o tym, że Powstanie styczniowe był największym w XIX w. polskim zrywem narodowym
nie trzeba nikomu przypominać. Powstanie to pochłonęło kilkadziesiąt tysięcy ofiar, odciskając
ogromne piętno na kolejnych pokoleniach Polaków. Właśnie dlatego, że powstanie styczniowe było najdłuższym i największym zrywem narodowo-wyzwoleńczym w naszej historii postanowiono upamiętnić postać generała Edmunda Taczanowskiego. Polskiego generała, dowódcy powstańczego i naczelnika wojennego w powstaniu styczniowym, zmarłego właśnie w Choryni. W tym miejscu dziękuję doktorowi Emilianowi Prałatowi oraz Fundacji „Bonum adipisci” Dążyć do dobra, za nieoceniony wkład i troskę o pamięć walczących za naszą wolną Polskę. Dziękuję za inicjatywę i realizację tego pięknego wydarzenia, w którym dziś, możemy uczestniczyć.

Cześć i chwała Bohaterom!!

Z wyrazami szacunku

Jan Dziedziczak

Głos zabrała także Maria Taczanowska, która podkreśliła radość rodziny z możliwości spotkania w Choryni. Wdzięczna za przypominanie postaci Generała, podziękowała organizatorom, zwłaszcza dr Prałatowi oraz rekonstruktorom ze Stowarzyszenia „Gloria victis” za ich obecność. Przypomniała przy tej okazji również historyczny i trudny w dziejach rodziny, związany ze sprzedaż majątku w Choryni przez syna Generała – Władysława.

Kolejnym punktem spotkania była krótka prelekcja poświęcona przybliżeniu sylwetki Edmunda Taczanowskiego oraz jego roli w powstaniu, zarówno styczniowym, jak i w okresie Wiosny Ludów i walk o zjednoczenie Włoch. Dr Prałat przedstawił dane biograficzne, obejmujące zarówno okres poprzedzający, jak i następujący po 1863 roku, a więc również misję dyplomatyczną do Stambułu i próby stworzenia polskich legionów pod sztandarami Turcji Osmańskiej.

Zwieńczeniem uroczystości był koncert zespołu Grupa B(l)acha w składzie: Remigiusz Kuropka (trąbka), Krystian Kruczkowiak (trąbka), Dawid Gałka (puzon), Aleksander Fogt (puzon),  Hubert Humerski (tuba) i Arkadiusz Anioła (perkusja). Artyści przygotowali dwuczęściowy recital, w którym znalazły się utwory wojskowe, patriotyczne oraz rozrywkowe i popularne. Wszystkie poprzedzone były wprowadzającym komentarzem. Gości usłyszeli wiązankę pieśni patriotycznych – Wojenko, wojenko, Bartoszu, Bartoszu  Szara piechota, Ojczyzno ma Walz nr 2 Szostakowicza, a także nieco bardziej radosny repertuar popularny: Can’t take my eyes off youCarmen – pieśń torreadoraDespacito meets MozartHakunah matata, How deep is your love, New York, New York, Not time to die, Nothing gonna change my love for youRock around the clock, Sound of the silent.

Views: 337

Finał konkursu “Dezydery Chłapowski – życie i dzieło”, edycja 2023

Finał konkursu “Dezydery Chłapowski – życie i dzieło”, edycja 2023

W dniu 30 maja 2023 roku odbył się finał konkursu „Dezydery Chłapowski – życie i dzieło”. Jego organizatorem była Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra oraz Stowarzyszenie Oświatowe im. D. Chłapowskiego. Finał odbył się w pałacu w Kopaszewie.

W rywalizacji wzięło udział 18 uczniów z 7 szkół. Punktualnie o 10:00 przystąpiono do etapu pisemnego, który składał się z 15 pytań. Do etapu ustnego zakwalifikowało się 6 uczestników z największą liczbą punktów. Uczniowie odpowiedzieli na 35 pytań.  A oto wyniki:

1 miejsce – Kamil Konik ze Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Czempiniu, klasa 6

2 miejsce – Antonina Wachowska z Zespołu Szkół w Jerce, klasa 6

3 miejsce –  Julia Matuszkowiak z Zespołu Szkół w Jerce, klasa 6

Tytuły finalistów otrzymali:

Konrad Nowak ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Kościanie, klasa 7

Amelia Knoska ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Kościanie, klasa 6

Tobiasz Ścigacz ze Szkoły Podstawowej nr 4 w Kościanie, klasa 6

 

Wszyscy uczestnicy otrzymali okolicznościowe dyplomy i upominki od Spółki DANKO. Nagrody dla sześciorga finalistów zostaną wręczone 2 czerwca podczas uroczystej sesji Rady Miejskiej Kościana.

Zwycięzcom, uczestnikom, nauczycielom i opiekunom serdecznie gratulujemy! Panu Wiktorowi Majchrzakowi, Beacie Sobczak, Judycie Konik oraz Kamili Włodarczak dziękujemy za pomoc organizacyjną.

 

Views: 104

Koncert 3-majowy w Śmiełowie w ramach konkursu dotacyjnego

Koncert 3-majowy w Śmiełowie w ramach konkursu dotacyjnego

3 maja w Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie odbył się koncert pt. „Witaj majowa jutrzenko”, który współfinansowała Fundacja dzięki pozyskaniu środków na realizację zadania publicznego ze środków Gminy Żerków w ramach projektu „Wzmocnienie oferty prokulturowej i prospołecznej w gminie Żerków”. Koncert wykonała Capella Zamku Rydzyńskiego (Mieczysław Leśniczak,Leszek Kaczor –trąbki, Krzysztof Szafran –waltornia, Tomasz Stanisławski –puzon, Marek Walenczewski –tuba, Albert Kołodziejczak – perkusja).

Rozpoczęło go odśpiewanie zwrotki Mazurka Dąbrowskiego. Po nim kolejno zabrzmiały utwory:

Karol Kurpiński – Polonez Rycerski

Melodia ludowa – Witaj majowa Jutrzenko

Karol Kurpiński – Warszawianka

Stanisław Moniuszko – Piosnka Chorążego z opery Hrabina

Władysław Ludwik  Anczyc – Masz strzelców

Władysław Tarnowski – Jak to na wojence

Anonim – Marsz, marsz Polonia (Marsz Czachowskiego

Bolesław Wieniawa – Długoszowski – Naprzód Poznański Pułku Pierwszy 

Anonim – U Młynarza Marcina

Mieczysław Leśniczak poprzedził każdy z utworów krótką infromacją przybliżającą okoliczności jego powstania, autora czy znaczenie dla tradycji muzycznej. Koncert podzielony został na trzy części, które przeplatane były anegdotami historycznymi dra Emiliana Prałata odnoszącymi się do okoliczności uchwalenia Konstytucji 3 Maja oraz kolejnych zrywów narodowowyzwoleńczych. W sposób szczególny przypomniano przypadającą w tym roku 160 rocznicę wybuchu powstania styczniowego i osobę związanego z regionem gen. Edmund Taczanowskiego jak również Zbigniewa Gorzeńskiego – powstańca wielkopolskiego.

Na bis zabrzmiały Mazurek F-dur op. 68 nr 3 Fryderyka Chopina, Chór strzelców z opery Wolny strzelec Carla Marii von Webera, Witaj Polsko Jana Pankiewicza oraz Umówiłem się z nią na 9 Henryka Warsa. Większości utworów towarzyszył śpiew prowadzony przez prof. Andrzeja Ogórkiewicza, solisty Teatru Wielkiego w Poznaniu. Mieczysław Leśniczak – kierownik artystyczny zespołu – zagrał również na rogu znajdującym się w zbiorach muzeum.

W koncercie uczestniczyło 197 osób, które zgromadziły się na dziedzińcu honorowym przed siedzibą Muzeum Adama Mickiewicza.

Views: 104

Inauguracja miejsca pamięci w Jarogniewicach – relacja

Inauguracja miejsca pamięci w Jarogniewicach – relacja

 

O 11:50 na dukcie prowadzącym do miejsca pamięci w Jarogniewicach zaczęli zbierać się goście przybyli na uroczystość ponownej inauguracji zrewitalizowanego miejsca. O tej godzinie wystawiono również wartę honorową przy pomniku (złożoną z rekonstruktorów z Grupy Rekonstrukcji Historycznych Tschuff). O 11:55 wprowadzono poczty sztandarowe z:

  • Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu (Damian Fonrobert, Marek Dobroczyński, Milena Sworowska)
  • 1 LO im. Oskara Kolberga w Kościanie (Wojciech Wińszewski, Magdalena Bajsztok, Maja Brylska, p. Marcin Bernard opiekun)
  • OSP Głuchowo (Jan Ratajczak, Józef Kowalczak, Andrzej Dziubalski)
  • Szkoły Podstawowej im. Bohaterów Westerplatte w Czempiniu (Aleksander Grabny, Marta Nowaczyk, Nikola Wilk)
  • Zespołu Szkół Gminy Kościan Przedszkola i Szkoły Podstawowej w Starych Oborczyskach (Adam Czeszak, Maja Skuracka, Paulina Walkowiak)
  • Polskiego Stronnictwa Ludowego oddział Mosina (Piotr Grabarkiewicz, Karol Ciężki)
  • Koła Łowieckiego „Żbik” z Mosiny (Jerzy Falbierski, Jakub Stortz)
  • Szkoły Podstawowej im. Heleny Gieburowskiej w Głuchowie (Kacper Wojtkowiak, Julia Man, Jessica Zaporowska)
  • Koła Łowieckiego „Drop”

Punktualnie o 12:00 zabrzmiał hymn państwowy przy akompaniamencie Orkiestry Dętej „Parada” z Czempinia pod batutą Pawła Drozdy, ze śpiewem Agnieszki Szymańskiej. Chwilę później dr Emilian Prałat, prezes Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra oraz pomysłodawca rewitalizacji miejsca, zabrał głos. W swoich słowach przypomniał okoliczności zbrodni, jaka związana jest z miejscem pamięci w Jarogniewicach. Następnie powitał zebranych, wśród których znaleźli się:

  • Andrzej Wawer reprezentujący Michała Jana Dziedziczaka, sekretarza Stanu, pełnomocnika Rządu do spraw Polonii i Polaków za Granicą
  • Tomasz Ławniczak, poseł na Sejm RP
  • Małgorzata Kurowska, Zastępca Dyrektora ds. Ekonomicznych Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych
  • Konrad Malicki, burmistrz Gminy Czempiń
  • Maciej Głochowiak, przewodniczący rady miasta Czempinia
  • Wojciech Chałupka, naczelnik Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN oddziału w Poznaniu
  • Dorota Lew Pilarska, członek Rady Powiatu Kościańskiego
  • Dawid Olejniczak, przewodniczący Rady Miasta Kościana
  • Mirosław Duda, wicewójt Gminy Kościan
  • Maciej Handkiewicz, nadleśniczy Nadleśnictwa Konstantynowo
  • Andrzej Zakrzewski, komendant Powiatowy Policji w Kościanie
  • kpt. Szymon Klemenski, komendant powiatowy Państwowej Straży Pożarnej w Kościanie
  • Marian Zalejski, dyrektor Wielkopolskiego Centrum Neuropsychiatrycznego
  • Tomasz Marciniak, proboszcz parafii pw. św. Katarzyny w Głuchowie
  • Dr Maciej Badura z Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra

oraz mieszkańcy Jarogniewic i powiatu kościańskiego. Następnie prowadzący poprosił o zabranie głosu gości. Wojciech Chałupka z poznańskiego IPN wyraził uznanie i zadowolenie z faktu odnowienia miejsca oraz przypomniał konieczność podejmowania dalszych działań na rzecz ochrony i upamiętniania miejsc walki i męczeństwa. Podziękował organizatorom – Fundacji i wspierającego ją Nadleśnictwa Konstantynowo – za przeprowadzenie prac rewitalizacyjnych oraz organizację uroczystości. Poseł Ławniczak w obszernej wypowiedzi przypomniał losy Wielkopolski czasów II wojny światowej i represji, jakich doznali mieszkańcy Kraju Warty, jak wówczas nazywano region. Zwrócił uwagę na fakt przesiedlenia blisko 17% polskiej ludności i prób zastąpienia ich niemieckimi kolonizatorami. Podkreślił masowość działań wymierzonych przeciwko polskiemu społeczeństwu, jego elitom, inteligencji, ale i osób najsłabszych. Dyrektor Kurowska podziękowała za realizację dzieła renowacji oraz podkreśliła, że leśnicy pamiętają o miejscach, podobnych do tego w Jarogniewicach, akcentując, że na terenie Lasów Państwowych jest wiele podobnych lokalizacji. Nadleśniczy Handkiewicz z kolei przypomniał okoliczności nawiązania współpracy z Fundacją w lipcu tego roku, kiedy podpisano umowę w oparciu o którą, Fundacja mogła przeprowadzić prace. Podziękował przy tej okazji Ministerstwu Kultury za dofinansowanie prac, a Fundacji za zrealizowanie projektu. Dorota Lew-Pilarska zwróciła uwagę na sprzeczność, jaka wiąże się z lasem, który współcześnie kojarzy się niemal wyłącznie z przestrzenią rekreacyjną, natomiast przykład Jarogniewic dobitnie świadczy, jak wiele podobnych i nieodkrytych miejsc pełnych smutku i żałoby znajduje się nie tylko na terenie powiatu kościańskiego. Również ona podziękowała za podjęcie inicjatywy rewitalizacji miejsca. Jako ostatni wystąpił burmistrz Malicki, który przypomniał o rajdach rowerowych, w ramach których młodzież szkolna z terenu gminy poznaje historię miejsc pamięci na terenie powiatu i gminy w szczególności. Podziękował również osobiście dr. Prałatowi, społecznemu opiekunowi zabytków, za kolejne działania związane z troską o dziedzictwo kulturowe regionu.

O 12:40 nastąpiło symboliczne odsłonięcie zrewitalizowanego miejsca. Dokonali jej: Tomasz Ławniczak, Małgorzata Kurowska, Konrad Malicki i Maciej Badura. Ksiądz Marciniak odmówił modlitwę za zmarłych oraz poświęcił miejsce. Po tym akcie odczytano apel pamięci:

Stajemy dziś do uroczystego Apelu Pamięci w Jarogniewicach, na ziemi skrywającej prochy i pamięć o tych, których zbrodnicza ręka uśmierciła w imię szaleńczej, pseudonaukowej ideologii, w myśl której dla słabych i chorych nie ma miejsca w społeczeństwie. Pochylmy w zadumie głowy i wyszeptajmy w naszych myślach wspomnienie o tych, którzy choć nieobecni, tu, w tym miejscu są obecni by przypominać nam o najważniejszym z praw: nie zabijaj.

Przywołuję ofiary września 1939 roku, ludność cywilną miast i wsi, walecznych obrońców granic Rzeczpospolitej, harcerzy, sanitariuszy i ochotników, którzy na wezwanie do obrony Polski chwycili za broń, by walczyć o niepodległość i suwerenność, ale i o przyszłość – także naszą.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wzywam potomków Abrahama, ludność żydowską, Romów i Sinthi, Polaków, Słowian i przedstawicieli narodów, którzy stracili życie w trakcie walk, w wyniku eksterminacji, czystek etnicznych, okupacji, w obozach pracy i koncentracyjnych.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wyzywam 200 000 ofiar zbrodniczej akcji T4, w tym zamordowanych w tym miejscu, których eksterminowano w imię wiary w to, że na świecie nie ma miejsca dla osób chorych, upośledzonych, niesamodzielnych. Przywołuję tych, którzy potrzebowali troski, opieki i czułej obecności społeczeństwa, a którzy w imię szalonej teorii zostali zepchnięci na margines i uznanie za niegodnych życia.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wzywam najmłodsze ofiary nazistowskiego terroru, zamordowanych mieszkańców Ziemi Kościańskiej, rozstrzelanych w trakcie publicznych egzekucji, zakatowanych w więzieniach, ofiary eksperymentów medycznych, powstańców z getta, ulic Warszawy i tych wszystkich, którzy przeciwstawili się fali zła, jaka w 1939 roku zalała Polskę. Przywołuję Partyzantów i harcerzy, walczących o życie drugiego człowieka: lekarzy, pielęgniarki, sanitariuszki, księży kapelanów i siostry zakonne niosące posługę medyczną i duchową.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Wzywam mieszkańców tej ziemi zamordowanych, zastrzelonych i wypędzonych z domów rodzinnych i zgładzonych w hitlerowskich obozach koncentracyjnych lub radzieckich łagrach. Do Was się zwracam, potomni! Pamiętajcie ofiarę krwi i życia złożoną na ołtarzu Ojczyzny przez żołnierzy i ludność cywilną, przez naszych przodków, którzy godnie wypełnili swój obowiązek wobec Ojczyzny.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Przyzywam naszych przodków, członków naszych rodzin, przyjaciół i znajomych, przedstawicieli władz polskich, inteligencji, nauczycieli, działaczy społecznych, kulturalnych i polityków, którzy niosąc kaganek pamięci narodowej, kultury i wiedzy, zostali skazani na śmierć. Niech ich postacie i bohaterskie czyny utrwalone w naszej świadomości i tradycji oręża polskiego będą przykładem wierności ich powołaniu.

Cześć ich pamięci! Chwała Bohaterom

Zwieńczeniem apelu było zagranie na trąbce utworu „Cisza” oraz ceremonia składania wieńców przez delegacje, wśród których znalazły się reprezentacje:

  • Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (reprezentowanego przez ministra Dziedziczaka zastępowanego przez Andrzeja Wawra)
  • Sejmu RP (Tomasz Ławniczak)
  • Lasów Państwowych (Małgorzata Kurowska i Maciej Handkiewicz)
  • Nadleśnictwa Konstantynowo (Paweł Gawron, Wojciech Fabisiak i Krzysztof Białek)
  • Instytutu Pamięci Narodowej (Wojciech Chałupka)
  • Powiatu Kościańskiego (Dorota Lew Pilarska)
  • Gminy Czempiń (Konrad Malicki, Maciej Głochowiak)
  • Miasta Kościana (Dawid Olejniczak i Gabriela Andrzejewska)
  • Gminy Kościan (Mirosław Duda)
  • Komendy Powiatowej Policji (Andrzej Zakrzewski)
  • Państwowej Straży Pożarnej w Kościanie (Szymon Klemenski)
  • Straży Miejskiej w Kościanie (Maciej Szymczak)
  • Wielkopolskiego Centrum Neuropsychiatrycznego (Marian Zalejski)
  • Szkoły Podstawowej w Głuchowie (Mirosława Kajoch)
  • Szkoły Podstawowej w Czempiniu (Beata Będzińska i Gerwazy Konopczyński)
  • Hufca ZHP w Kościanie (Izabela Chłapowska, Hieronim Talikadze)
  • Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra (z dr. Maciejem Badurą)

Na zakończenie Agnieszka Szymańska zaśpiewała pieśń „Moja Ojczyzna jest w niebie tam”. Dr Prałat podziękował wszystkim, którzy włączyli się w organizację uroczystości, zaprosoznym gościom, leśnikom, orkiestrze dętej, pocztom sztandarowym, straży leśnej, mediom i p. Filipowi Bączkiewiczowi za dokumentację fotograficzną. Zarazem podziękował p. Jackowi Grześkowiakowi, który zaprojektował tablicę w formie napisu “T4”, która została zaprezentowana gościom, a która w najbliższym czasie zostanie trwale zamontowana w pobliżu pomnika. Po podziękowania nastąpiło wyprowadzenie sztandarów oraz zakończenie pierwszej części uroczystości. Zebrani goście mogli wpisać się do okolicznościowej księgi pamiątkowej. O 14:15 w kościele parafialnym w Głuchowie rozpoczęła się Msza św. w intencji ofiar II wojny światowej w powiatu kościańskiego sprawowana przez ks. Stanisława Tokarskiego.

Fot. Filip Bączkiewicz (z logotypem Fundacji), Adam Stryjakowski

Views: 231

Kopaszewska Droga Krzyżowa AD 2022 – relacja

Kopaszewska Droga Krzyżowa AD 2022 – relacja

VIII piesza Kopaszewska Droga Krzyżowa odbyła się 5 września 2022 roku. Tak, jak rok wcześniej, zorganizowała ją Fundacja „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Tegoroczne jej hasło – „Per pedes apostolorum – Pieszo na wzór apostołów” nawiązywało zarówno do tematu wędrówki, przemierzania wielu różnych dróg, tych motywowanych względami wiary, takich jak szlaki pielgrzymkowe prowadzące do wielu sanktuariów, jak i tych ścieżek, które naznaczone są ucieczką przed wojną, kataklizmem, biedą czy  w poszukiwaniu pracy i lepszego życia. Wszystkie te drogi przeplatają się z życiową drogą pątników.

O 12:30 rozpoczęła się Msza św. w intencji pielgrzymów sprawowana przez ks. Krzysztofa Gogoła, proboszcza parafii pw. św. Katarzyny w Choryni. Licznie zebrani uczestnicy tegorocznej edycji – w liczbie blisko 250 – na zakończenie mszy usłyszeli pozdrowienie przekazane przez ks. abpa Stanisława Gądeckiego. O 13:30 rozpoczęła się zasadnicza peregrynacja. Zwyczajowo przy każdej kolejnej stacji pątnicy przy akompaniamencie gitarowym Leszka Majchrzaka i siostry Viannei ze zgromadzenia Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia NMP wykonywali fragment pieśni „Matko, która nas znasz”, a następnie odczytywali rozważania ułożone przez dra Emiliana Prałata. On też prowadził część historyczną – między poszczególnymi kapliczkami piechurzy poznali historie Santiago de Compostella, sanktuariów w Borku Wielkopolski, Lubiniu, Osiecznej, Górce Duchownej czy Starych Oborzyskach. W połowie drogi wędrowcy spędzili chwilę czasu na modlitwie w kościele w Rąbiniu, a następnie obejrzeli efekty tegorocznych prac rewitalizacyjnych nekropolii Chłapowskich – odnowione nagrobki Balbiny Knychałowej, rodziny Niklasów, Kaszewskich, Anny Wytyk i Marianny Hertmanowskiej. Darowizny składane na działalność statutową Fundacji w kwocie 1583,60 zł przeznaczone zostały w całości na pokrycie kosztów renowacji. Następnie pątnicy przeszli do pobliskiej świetlicy, gdzie mogli się pokrzepić gorącą zupą i chwilę odetchnąć. Około 16:40 wyruszono w drogę powrotną. W Rogaczewie do piechurów dołączył ks. Stanisław Tokarski z Racotu, który opowiedział o swoim powołaniu i wędrówce jako duszpasterza. Do Kopaszewa pielgrzymi dotarli około 19:00. Na zakończenie podziękowano wszystkim organizatorom i zaproszono do kolejnej edycji – 10 września 2023 roku. Zwieńczeniem spotkania były certyfikaty pielgrzyma i okolicznościowe pocztówki, a także kawa i domowe ciasto.

Słowa wdzięczności kierujemy pod adresem: Emiliana Prałata, Macieja Badury, Joanny Ziętkiewicz, Leszka Majchrzaka, Małgorzaty Maćkowiak-Bartczak, Marii Prałat, Lucyny Jaszkiewicz, sióstr Zacharii i Viannei ze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek, OSP Kopaszewo, Zbigniewa Gołembki, Anny Sonnenberg, sołectwa Rąbiń, wszystkich Pań przygotowujących ciasta.

Views: 160

Nocne zwiedzanie Ziemi Kościańskiej 2022 – relacja

Nocne zwiedzanie Ziemi Kościańskiej 2022 – relacja

Trzecie edycja Nocnego zwiedzania Ziemi Kościańskiej za nami! Mimo fatalnej pogody i całodniowych opadów, jesteśmy niesamowicie zakończeni frekwencją i bardzo dużym zainteresowaniem. W trakcie całego wydarzenia rolę przewodnika pełni dr Emilian Prałat. O godzinie 16:30 rozpoczęło się zwiedzanie Jarogniewic. 40 osobowa grupa gości z parasolkami w ręku poznała historię miejscowości, rodzin z nią związanych, obejrzała sfinksy stojące na dziedzińcu, a następnie obejrzała pałac – przede wszystkim na zewnątrz, ale weszliśmy również do dawnej kaplicy pałacowej. Dzięki życzliwości DPS w Jarogniewicach i p. Katarzyny Michalewicz mieliśmy okazję wejść do dawnej lodowni, która pamięta czasy budowy pałacu, a która została oczyszczona i odsłonięta z bluszczu specjalnie na zwiedzanie. Następnie zwiedzono park krajobrazowy. Po drodze zatrzymaliśmy się na moście z czasów Adama Żółtowskiego i przy basenie na tyłach parku, na którego krawędziach przysiadły dwa sfinksy. Ostatnim punktem trasy był dom ogrodnika, elewacja ogrodowa pałacu i sala balowa z zachowaną oryginalną dekoracją sztukatorską.

Drugim punktem zwiedzania był pałac Chłapowskich w Czerwonej Wsi. W oprowadzaniu po nim wzięło udział ponad 90 osób! Po przybliżeniu historii miejscowości goście zeszli do piwnic pałacowych oświetlonych blaskiem blisko setki świec. Tam usłyszeli dwie legendy związany z miejscowością – o niegodziwym dziedzicu i wężowym królu. Następnie obejrzeli pozostałości pałacowych pralni i zeszli na drugi poziom piwnic. Kolejnym punktem trasy był jeden z salonów parterze, gdzie opowiedziana została historia wyjątkowych gości Czerwonej Wsi, wśród których znalazła się m.in. Helena Modrzejewska. Na drugim piętrze uczestnicy oprowadzania obejrzeli pozostałości oryginalnej dekoracji sztukatorskiej z czasów budowy pałacu i w małych grupach weszli na szczyt pałacowej wieży, skąd mieli okazję obejrzeć perspektywę okolicy.

Trzecim przystankiem był pałac w Kopaszewie. W nim poza historią mieszkańców i samego budynku oraz miejscowości, na gości czekała niespodzianka, w postaci ducha Błękitnej Damy, która zjawiła się wśród zwiedzających po dźwięku rogów myśliwskich, które ilustrowały legendę o niej. W tej roli wystąpiła Joanna Lubierska. Po obejrzeniu ekspozycji znajdujących się w pałacu, wszyscy przenieśli się do pobliskiej kaplicy. Opowieści o niej towarzyszyła kolejna historyczna postać, tym razem Zofia z Chłapowskich Koźmianowa, której losy stały się powodem ufundowania Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej. W międzyczasie w pałacu Anna Miler prowadziła warsztaty plastyczne dla najmłodszych, w trakcie których można było przygotować maskę zjawy.

Ostatnim przystankiem tegorocznej trasy była Gryżyna.

O 20:30 i 21:30 odbyły się oprowadzania po kościele, w którym przypomniano dzieje miejscowości, w tym związane z ruinami kościoła św. Marcina. Później, w 7 osobowych grupach chętne osoby mogły wejść na dzwonnicę i sklepienia kościoła, co okazało się nie lada gratką i pewnym wyzwaniem. W międzyczasie kościół rozświetlił się kolorowymi lampami i świecami. O 22:30 rozpoczął się koncert muzyki klasycznej i filmowej. Po krótkim wprowadzeniu ks. Stanisław Tokarski poświecił odnowiony w tym roku instrument pochodzący z pracowni Braci Walter. Zasadniczy koncert prowadzony przez dra Emiliana Prałata rozpoczął się o prezentacji trzech wyjątkowych artystów – Jakuba Mizery (organy), Laury Wąsek (mezzosopran) i Rolanda Segieta (puzon). W pierwszej części mogliśmy usłyszeć: Veni Creator Spiritus, Praise to the Lord, ­Franza Schuberta – Ave Maria, Jana Sebastiana Bacha – Arioso, Georga Friedricha Haendla – Ombra mai fu oraz brytyjski hymn God save the Queen. W drugiej części zabrzmiały najpiękniejsze dzieła muzyki filmowej: Wojciecha Kilara – Polonez z Pana Tadeusza, Waldemara Kazaneckiego – Polonez z Nocy i dni, Elvisa Presleya – Can’t help falling in love, Ennio Morricone – Nella fantasia, Hansa Zimmera – My heart will go on i Sarah Brightman – Time to say goodbye. W ramach bisu pojawił się Trumpet voluntary Jeremiah Clarkea. Koncert i tegoroczne Nocne zwiedzanie Ziemi Kościańskiej zakończyło się krótko przed północą gromki owacjami na stojąco, którymi nagrodzono artystów oraz organizatorów.

Małe podsumowanie: Jarogniewice – 42 osoby, Czerwona Wieś – 93, Kopaszewo – 65, Gryżyna – 46 osób, koncert w Gryżynie 176!

Słowa wdzięczności kierujemy w stronę DPS w Jarogniewicach i p. Katarzyny Michalewicz, p. Aleksandra Wosickiego, p. Tadeusza Spurtacza, ks. Stanisława Tokarskiego za udostępnienie pałaców, świątyń i parków, dzięki czemu mogliśmy zaprezentować je uczestnikom zwiedzania.

Szczególne podziękowania wyrażamy wobec dra Macieja Badury, Joanny Lubierskiej, Małgorzaty Maćkowiak-Bartczak i Anny Miler za wszelką pomoc organizacyjną i wsparcie, bez którego nie udałoby się nam zrealizować tegorocznej edycji.

Powiatowi Kościańskiemu dziękujemy za wsparcie finansowe inicjatywy w ramach przyznanej dotacji.

Views: 255

Finał konkursu “Dezydery Chłapowski. Życie i dzieło”

Finał konkursu “Dezydery Chłapowski. Życie i dzieło”

Tegoroczny konkurs pn. „Dezydery Chłapowski. Życie i dzieło” już za nami! Finał zgromadził 14 uczestników, którzy w pałacu w Kopaszewie (niegdyś należącym do rodziny Chłapowskich, a obecnie Spółki DANKO) rozwiązywali test i udzielali odpowiedzi ustnych. Konkurs zorganizowało Stowarzyszenie Oświatowe im. Dezyderego Chłapowskiego oraz Fundacja “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra. Uczestników powitał prof. Cezary Trosiak, który przypomniał początki konkursu i przypadającą w tym roku 25 rocznicę powstania Stowarzyszenia. Gospodarz miejsca, dyrektor Tadeusz Spurtacz, powitał młodzież w murach pałacu oraz życzył jej powodzenia. Stanisław Chłapowski w imieniu rodziny wyraził radość z faktu dużego zainteresowania konkursem i pogratulował nauczycielom zaangażowania w przygotowaniu uczniów. Dr Emilian Prałat przedstawił jury (Cezary Trosiak, Stanisław Chłapowski, Tadeusz Spurtacz, Judyta Konik) i zasady konkursu. Część pisemna rozpoczęła się o godzinie 10:15 i trwała 30 minut. Po zliczeniu punktów do etapu ustnego zakwalifikowano 5 osób, które zarazem zostały laureatami konkursu. W części ustnej (z dogrywką) zwycięstwo odnieśli (od miejsca pierwszego do trzeciego): Mikołaj Sobiak (SP Czempiń), Martyna Michałowska (SP Bieżyń) i Zofia Metzner (SP w Jerce). Wszyscy otrzymali pamiątkowe dyplomy i upominki ufundowane przez DANKO. Natomiast finaliści i laureaci otrzymają nagrody (ufundowane przez Fundację) i dyplomy podczas uroczystej sesji Miasta Kościana w dniu 3 czerwca. Wielkie brawa!

 

Views: 204

Relacja z prezentacji książki “Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich”

Relacja z prezentacji książki “Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich”

9 kwietnia 2022 roku naznaczony został prezentacją książki dra Emiliana Prałata Ród historii – historia rodu. Archiwum rodu Żółtowskich. Ikonografia siedzib z powiatu kościańskiego wydanej przez Archiwum Państwowe w Poznaniu.

O 14:30 przy kościele w Głuchowie zebrali się potomkowie rodu Żółtowskich – nestorka Anna Ulatowska, Janina, Katarzyna i Zbigniew Urbaniakowie, Teresa, Maciej i Piotr Jakubowscy, Tomasz Gliński i Maja Mroszczak, Stanisław Byszewski oraz Krzysztof Chłapowski. Wspólnie z przybyłymi osobami pragnącymi upamiętnić przodków rodu, wszyscy zeszli do krypty pod miejscowym kościołem. W swoich słowach dr Prałat przypomniał na wdzięczność i pamięć, których wyrazem jest obecność zebranych w Głuchowie. Następnie odczytał fragment Ewangelii odnoszący się do wskrzeszenia Łazarza. Wszyscy zebrani odmówili również wspólnie modlitwę w intencji zmarłych, pochowanych przodków oraz tych, którzy zginęli w Katyniu – wśród nich Marcelego, ostatniego właściciela majętności Głuchowo. Zebrani zapalili znicze i złożyli kwiaty, po czym udali się do kościoła i bocznej jego kaplicy, w której umieszczone są tablice epitafijne Żółtowskich spoczywających w krypcie.

O godzinie 16:00 w sali konferencyjnej DPS w Jarogniewicach rozpoczęła się zasadnicza część spotkania. Wszystkich zebranych przywitała dyrektor ośrodka – Katarzyna Michalewicz, zwracając uwagę na wyjątkowość ośrodka, który dzięki staraniom władz powiatu kościańskiego i życzliwości spadkobierców rodziny Żółtowskich stał się domem dla kilkudziesięciu osób. Następnie głos przekazała dr Elżbiecie Olender, dyrektor archiwum Państwowego w Lesznie, która powitała wszystkich przybyłych, w sposób szczególny zaś:

Potomków rodu Żółtowskich

Henryka Bartoszewskiego, starostę kościańskiego,

Dorotę Słowińską, zastępczynię starosty kościańskiego,

Iwonę Bereszyńską, przewodniczącą rady powiatu kościańskiego,

Maję Moskwę sekretarz powiatu kościańskiego,

Konrada Malickiego, burmistrza Gminy Czempiń,

Andrzeja Przybyłę, wójta gminy Kościan,

Henryka Michalskiego, członka rady gminy Kościan,

Ks. Tomasza Marciniaka, proboszcza parafii św. Katarzyny w Głuchowie,

Prof. Jana Skuratowicza, recenzenta książki,

Prof. Krzysztofa Chłapowskiego, Jadwigę i Stanisława Chłapowskich oraz dra Macieja Badurę z Fundacji „Bonum adipisci” – Dążyć do dobra,

Prof. Joannę Rękas z Instytutu Filologii Słowiańskiej UAM,

Prof. Mirona Urbaniaka z Uniwersytetu Wrocławskiego,

Pana Aleksandra Strarzyńskiego emerytowanego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków,

Dra hab. inż. Wojciech Kowalkowskiego z Uniwersytetu  Przyrodniczego w Poznaniu,

Pana Ireneusza Kurzawę reprezentującego Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie,

Panią Janinę Choderę, redaktorkę książki,

Rodziców i Rodzinę Autora oraz  wszystkich przybyłych.

W swoim wystąpieniu przypomniała o projekcie Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych „Archiwa Rodzinne Niepodległej”, w ramach którego powstała publikacja, której pierwszy tom był dedykowany rodzinie Chłapowskich. Przy tej okazji podziękowała rodzinie Żółtowskich za udostępnienie swoich zbiorów,  a władzom samorządowym za wsparcie finansowe publikacji. Przy tej okazji zapowiedziano również drugi tom poświęcony życiu rodzinnemu Żółtowskich. Egzemplarze książki i kwiaty otrzymali potomkowie rodu oraz dyrektor DPS w Jarogniewicach. Dr Prałat wręczył kwiaty również dyrektor Olender dziękując jej za wsparcie i życzliwość oraz Janine Choderze, redaktorce książki. W trakcie uroczystości wręczona miała zostać przez ministra Jana Dziedziczaka odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”. Niestety ze względu na chorobę ministra, o czym powiadomiła w jego imieniu Ewa Rosik, uroczyste wręczenie musiało zostać przełożone na inny termin.  W dalszej części Autor który poprosił o zabranie głosu Teresę Żółtowską-Jakubowską, Henryka Bartoszewskiego, Konrada Malickiego i prof. Jana Skuratowicza.

Pani Teresa w niezwykle wzruszających słowach przypomniała historię obecności swej rodziny w Jarogniewicach, wskazując na jej swe osobiste doświadczenia, jak śmierć jej ojca w Katyniu, czy spotkanie – incognito – w okresie powojennym z dyrekcją ówczesnego PGR z siedzibą w pałacu w Głuchowie, który był jej i jej rodziny domem. Podkreślając serdeczność tamtego spotkania zwróciła uwagę również na wydarzenia czasów najnowszych związane z roszczeniami reprywatyzacyjnymi oraz uregulowaniem sytuacji prawno-własnościowej DPS, którego zwieńczeniem było odkupienie przez powiat kościański zespołu pałacowo-parkowego od spadkobiercy jej brata Piotra.

Henryk Bartoszewski nawiązując do tej wypowiedzi podkreślił plany, jakie z tym miejscem ma związany powiat, a które związane będą z jego modernizacją, zwiększeniem standardu oraz powiększeniem grupy odbiorców ośrodka. W imieniu zarządu powiatu oraz jego społeczności podziękował Autorowi za wszystkie wysiłki i starania włożone w pracę związaną z utrwalaniem dziedzictwa kulturowego. Mówił: „Dr Emilian włożył jak zawsze wiele pracy, wysiłku, staranności, dokładności, dociekliwości, użył wielu instrumentów, aby publikacja, która będzie do nas dzisiaj trafiać, była rzeczywistym przekazem tego miejsca, jego historii, ludzi i myślę, że wszyscy z ciekawością przejrzymy to dzieło. Doktorze Emilianie bardzo dziękuję za podjęcie się tego, bo tak pięknie nawiązał Pan do historii, którą my teraz kontynuujemy”.  Wyrażając pewien żal, z racji tego, iż nie zaplanowana uroczystość odznaczenia nie mogła się odbyć w terminie, podkreślił, że jest to wyjątkowa okoliczność poprzez którą nagrodzona jest praca, pasja i zaangażowanie dra Prałata. Wyraził zarazem przekonanie, że dzisiejsze czasy, po których coraz mniej pozostaje pamiątek, w których coraz mniej się pisze (a do czego zachęcał przywołany przez starostę Henryk Florkowski, wybitny regionalista z Kościana) tym bardziej wymagają dokumentowania. Z uznaniem podkreślił zadowolenie z faktu pracy Autora i opracowań, które pokazują owo dziedzictwo. Dodał: “Dobrze, że jest dr Prałat, który pisze, zbiera, dokumentuje. Cieszy nas, że kolejna publikacja o takim miejscu, z taką historią zostanie utrwalona. Gratuluję i bardzo dziękuję. Jak już słyszeliśmy dzisiaj ta uroczystość miała mieć jeszcze jeden ważny punkt. To dzisiaj mieliśmy honorować, wyróżnić, potwierdzić dorobek dra Emiliana Prałata poprzez przyznanie mu tego wyróżnienia za zasługi dla kultury polskiej. To jest wybitny wkład, wielki wkład, to są wielkie dzieła, bo dzisiaj rozmawiamy o jednym z nich, ale jest już pokaźna taka biblioteka, tych dzieł, które Emilian napisał (…)”. Na zakończenie wspólnie z obecnymi przedstawicielami władz powiatowych wręczył dr Prałatowi upominek – pióro – oraz kwiaty, z zachętą by powstawały kolejne publikacje.

Do blisko 180 przybyłych gości słowa powitania skierował również burmistrz Konrad Malicki, który podkreślił fakt, iż wydawana książka poświęcona jest w znacznej mierze miejscowościom z terenu Gminy Czempiń. Podkreślił, iż jako gospodarzowi gminy, jest dumny z tego, iż na terenie tej ziemi działał tak znaczący ród. „Szanowny Państwo, bardzo mi miło i jestem bardzo wdzięczny w imieniu całej społeczności Gminy Czempiń i na ręce Pana Doktora złożyć podziękowanie, że podjął się kolejnego już dzieła w swej całej puli publikacji regionalnych, które wydawał w ostatnich latach, podjął się trudu udokumentowania i zachowania w pamięci dla potomnych właśnie historii tego miejsca i miejsc, o których wcześniej wspomniałem”. Wyraził radość z faktu ocalenia i przetrwania wielu świadectw materialnego dziedzictwa regionu, wyrażając nadzieję, że wspomniane miejscowości będą odzyskiwać swój dawny blask. Następnie raz jeszcze podziękował Autorowi i Archiwum Państwowemu za przygotowanie publikacji. „Dla powiatu kościańskiego, pan Emilian, Pan Doktor to skarb można powiedzieć, nasz społeczny konserwator, znawca zabytków i przede wszystkim osoba, która poświęca temu całe swe serce, mnóstwo swojego czasu, pasji, a dzięki temu zabytki powiatu kościańskiego, zabytki Ziemi Czempińskiej także mają szansę się w taki sposób dokumentacyjny się zachować i są cały czas przybliżane kolejnym pokoleniom i młodym mieszkańcom naszych ziem”.

Na koniec prof. Skuratowicz podzielił się uwagami i spostrzeżeniami nt. dziejów architektury rezydencjonalnej w Wielkopolsce, ze szczególnym akcentem położonym na artystyczną wartość zespoły rezydencjonalnego w Jarogniewicach. Przypomniał ustalenia związane z datowaniem pałaców w Jarogniewicach i Głuchowie, trudne ich powojenne losy oraz wyzwania jakie stoją przed tego rodzaju obiektami w perspektywie czasów współczesnych.

Na zakończenie dr Prałat przedstawił prezentację poświęconą zarówno książce, jak i szerszemu kontekstowi źródeł, jakimi są fotografie, dzieląc się przy tej okazji refleksjami ze współpracy z rodziną Żółtowskich. Wystąpieniu towarzyszyły materiały niewykorzystane w książce, a zapowiadające powstający drugi tom publikacji. Podsumowanie natomiast tworzyła prezentacja znajdująca się poniżej.

Drugą część uroczystości zdominowały największe polskie przeboje z czasów dwudziestolecia międzywojennego (i nie tylko), utrzymane w swingującej konwencji, które brawurowo wykonała Agnieszka Szymańska. Zabrzmiały Powróćmy jak za dawnych lat (Sława Przybylska), Ach jak przyjemnie (Irena Santor), Już nie zapomnisz mnie (Aleksander Żabczyński), Kiedy będziesz zakochany (Mieczysław Fogg), Odrobinę szczęścia w miłości (Irena Santor), Ach jak przyjemnie (Irena Santor), Bubliczki (Beata Rybotycka), Ach śpij kochanie (Henryk Wars), Na pierwszy znak (Hanka Ordonówna), Szanujmy wspomnienia (Skaldowie).

Po głównej części uroczystości wszyscy goście zaproszeni zostali na spotkanie przy kawie i cieście. Około 18:40 liczna grupa wspólnie z dr Prałatem wybrała się na spacer po parku, przy okazji którego zaprezentowano wyjątkowość całego założenia pałacowo-parkowego i pokazano najważniejsze jego elementy: poza budynkiem pałacu, również kaplicę z czasów obecności w tym miejscu albertynek, sfinksy na dziedzińcu, malowniczy kanał z kamiennym mostem, wreszcie umiejscowiony na tyłach parku basen ze sfinksami i stylizowaną na XVIII-wieczną bramę prowadzącą ku drodze do Czempinia i okolicznym polom.


Słowa wdzięczności kierujemy pod adresem p. Katarzyny Michalewicz, dyrektor DPS w Jarogniewicach wraz ze współpracownikami i mieszkańcami tego wyjątkowego miejsca, za wszelki trud i pomoc włożone w przygotowanie spotkania. Gminie Kościan, Rodzinie Bączkiewiczów za wsparcie logistyczne i udokumentowanie spotkania. Ks. Tomaszowi Marciniakowi za umożliwienie zejścia do krypty Żółtowskich.

W trakcie uroczystości przekazano również dary materialne, które Fundacja “Bonum adipisci” – Dążyć do dobra przekaże na potrzeby Ukrainy. Za Państwa wielkie serca – ogromnie dziękujemy! Szczegóły prowadzonych zbiórek znajdą Państwo na stronie https://bonum.adipisci.pl/zbiorka-darow-medycznych/.

 

Views: 273